مدتی است که در شبکه های اجتماعی بحث هایی پیرامون طراحی مفهومی یا همان Concept Design مطرح شده که توجه خیلی از افراد متخصص و دوستان نامتخصص رو به خودش جلب کرده ...
خیلی دوست داشتم در این رابطه مطلبی بنویسم ولی از اونجایی که اصلاً تخصصی در این حوزه ندارم ترجیح دادم اول کمی در مورد این موضوع جستجو کنم شاید چیزی دستگیرم بشه تا بتونم با شما اونو به اشتراک بزارم ...
در وبسایت ویکی پدیا این چنین آورده شده :
Conceptual Design is an early phase of the design process, in which the broad outlines of function and form of something are articulated. It includes the design of interactions, experiences, processes and strategies. It involves an understanding of people's needs - and how to meet them with products, services, & processes. Common artifacts of conceptual design are concept sketches and models.
طراحی مفهومی از اولین مراحل از فرایند طراحی است که در آن چارچوب گسترده ای از عملکرد و شکل چیزی بیان شده است. این مرحله شامل طراحی تعاملات، تجارب، فرایندها و استراتژیها است. و شامل درکی از نیازهای مردم و چگونگی مواجهه آنها را با محصولات، خدمات و فرآیندها می باشد. خروجی های رایج از طراحی مفهومی شامل طرح های مفهومی و مدل هایی از آنها می باشد.
اگر بخواهیم به جایگاه طراحی مفهومی در فرایند طراحی محصول بپردازیم خوبه که کمی با فرایند طراحی بیشتر آشنا باشیم، من مراحل طراحی رو خیلی ساده اینجا مینویسم
ایده پردازی » نیازمندی ها » طراحی مفهومی » طراحی جزئیات » پروتوتایپ » ساخت نمونه اولیه
طراحی مفهومی به عنوان تصویری از محصول اولیه به ما نشان می دهد که این محصول چه مشکلی را حل می کند و از همه مهم تر اینکه چگونه این مشکل را حل می کند و با حل کردن مشکل چه حسی را در مصرف کننده آن ایجاد می کند.
معمولاً این مرحله از فرایند طراحی با اسکچ ها و مدلسازی های زیادی همراه است که می تواند هم بر روی کاغذ و هم بصورت دیجیتالی ارائه شود.
حالا که تا حدی با این مفهوم آشنا شدیم وقتشه که بریم سر بحث اصلی مون ...
برگرفته از وبسایت فکت‌نامه
داستان و نام حسین عطایی سنگرودی این روزها، سر زبان‌ها افتاده است. او کودک ۱۰ ساله‌ای (متولد ۱۳۸۶) است که با حضور در یک برنامه تلویزیونی، مدعی شده که توانایی‌های خارق‌العاده در زمینه طراحی خودرو دارد. از شرکت‌های معتبر خودروساز جهانی مانند تسلا و ولوو پیشنهاد کار گرفته و از یک کالج کانادایی (بدون ذکر نام کالج) برایش دعوتنامه فرستاده شده است.
او همچنین از “پهباد عمود پرواز سه وضعیتی”، “قایق تندروی جنگی (در حوزه کشتی‌سازی)”، “کنترل چند منظوره تلویزیون‌های هوشمند (در حوزه صنایع الکترونیک)” به عنوان نمونه‌هایی از اختراعات خود نام برد. می‌گوید به مدرسه نمی‌رود و در خانه درس می‌خواند. با دانشجوها نشست و برخواست دارد، از او برای تدریس طراحی صنعتی در سطح عالی دعوت شده، در آزمون نرم‌افزارهای تخصصی طراحی رتبه اول را به دست آورده و الی ماشالا ...
نتایج آزمون نرم افزار کتیا که حسین عطایی در آن شرکت کرده را میتوان با یه جستجوی ساده در گوگل پیدا کرد تا ببینیم این کودک ۱۰ ساله نه‌تنها نفر اول نشده، بلکه با درصد منفی، در جایگاه آخر قرار دارد.
برای بررسی صحت این عکس میتونید به لینک منبع رسمی نتیجه آزمون مراجعه کنید
طی روزهای گذشته، بسیاری از این ادعاها توسط روزنامه‌نگاران مستقل و کاربران عادی زیر سوال رفته و شواهدی مبنی بر نادرستی اغلب این ادعاها منتشر شده است، اما این داستان میتواند برای رسانه‌ها و منابع رسمی عبرت‌آموز باشد چرا که انتشار چنین گزارشهایی در مقیاس انبوه، از یک سو اعتبار رسانه و منبع رسمی را زیر سوال می برد و از سوی دیگر کودکی ۱۰ ساله را در موقعیتی آسیب‌پذیر قرار می دهد.
در این میان انگشت انتقاد، بیش از حسین، به سوی خانواده‌اش و رسانه‌ها و منابع رسمی است که سهل‌انگارانه اطلاعات نادرست را به خورد میلیون‌ها مخاطب خود داده و روی آن اصرار کرده‌اند.
به احتمال زیاد حسین عطایی، کودکی مستعد و توانا است، اما آنچه طی روزهای اخیر درباره او گفته شده بی‌شک اغراق‌شده، غیرواقعی و غیرعادی است و تا مدرکی در اثبات آن ارائه نشود، سخت میتوان آن را پذیرفت.
قاعدتاً نخستین کار هر رسانه یا مرجع رسمی در مواجهه با هر ادعای غیرعادی، باید درخواست مدارک مستند و تحقیق برای اطمینان از صحت آن ادعاها باشد. مورد حسین عطایی، یک مورد ویژه و خاص و غیرازعادت معمول کودکانی در سن و سال او بود که باور کردن آن بدون مدرک مستند، برای یک تیم رسانه‌ای غیرقابل قبول است.
کارشناسان احتمالی برنامه «حالا خورشید»، نه تنها در برنامه‌شان مدرکی ارائه ندادند، بلکه شواهد نشان می‌دهد که بدون تحقیق کافی، برنامه را روی آنتن سراسری صدا و سیما پخش کرده‌اند.
در لینک بالا که از نیما اکبرپور هست مدل های مفهومی از خودروسازان مطرح دنیا در نمایشگاه CES به نمایش گذاشته شده است و در عکس پایین خودروی مفهومی که توسط حسین عطایی طراحی شده
در این رشته توییت که از وحید حجه فروش عزیز هست بهتر می توانید بفهمید که وقتی رسانه ها بدون مستندات این چنین شخصی رو روی آنتن خودشون بزرگ می کنند چه مشکلات بزرگ رسانه ایه دیگری میتواند بوجود بیاید. ( لینک )
نظر شخصی من این هست که تمام این موضوعاتی که در بالا مطرح شد علاوه بر ناآگاهی یا ناشی گری رسانه ای میتواند عوامل مهمتری هم داشته باشه ...
ما به عنوان طراح چقدر توانستیم در آگاه سازی عمومی در این زمینه کار کنیم
ما به عنوان طراح چقدر توانستیم خودمان رو خوب پرزنت کنیم تا جایگاه تثبیت شده ای در جامعه داشته باشیم و شغل ما به عنوان یک طراح به شکل درست آن پذیرفته شود تا از این چنین نمود هایی به عنوان طراح یا طراح مفهومی جلوگیری شود و یا اگر هم اتفاق افتاد، در عموم جامعه به آن بهایی داده نشود.
الان نزدیک به 2 سال است که از شروع کمپین من طراحم میگذرد که میتوانم بگویم حرکت جدی خوبی برای اینکه بتوانیم به عنوان یک طراح در جامعه و علی الخصوص حمایت از حق و حقوق طراحان گام بلندی برداریم.
هم اکنون بیش از 7000 نفر از طراحان این کمپین رو امضاء کردند که البته این تعداد خیلی کمتر از تعداد طراحانی هست که در این کشور به نوعی در این زمینه مشغول به فعالیت هستند.
امیدوارم تا با حمایت هرچه بیشتر شما طراحان عزیز از این کمپین خیلی کمتر شاهد اتفاقات رسانه ای همچون حسین عطایی باشیم.
ما در این کمپین از تمامی شما به عنوان طراح دعوت میکنیم تا اگر میتوانید به عنوان نویسنده به گسترش دانش عمومی در طراحی به ما کمک کنید.
خوشحال میشم حتماً نظر خودتون رو در بخش نظرات این مطلب نه برای من بلکه برای تمام کسایی که میخواهند جامعه فرهیخته تری داشته باشند بنویسید.
این اولین پست من در قالب چالش ۳۰ روزه وبلاگ نویسی هست که نوشتم و در روزهای آینده ادامش می‌دم. شما هم میتوانید در این چالش شرکت کنید. برای اطلاعات بیشتر به پست چالش ۳۰ روزه وبلاگ نویسی مراجعه کنید.
