استیو شاید پیکسلای دنیاش رو نشناسه
اما مگه شادی یعنی شناخت ؟
وقتی که بارون میاد همیشه دوست دارم در حالی که دستام تو جیبمه و کلاه کاپشنم روی سرم تنهای تنها به سمت کوه هایی که دیدهد میشن ولی معلوم نیست کجان برم
این تنهایی در زیر بارون برایکسی که از تنهایی متنفره بینظیره
وقتی که برف میاد بازی ار اولویته ولی اینکه روی چمن هایی که مقدار کمی برف روش نشسته دراز بکشی تو رو میبره به دنیای دیگه ای
نگاه به آسمون با مقدار کمی برف
بیاید منطقی باشیم این عادی نیست که غروب برای همه غم انگیزه
شاید این غروب یک معنایی برای بدن ما داره
گریه های پایان وقت
وقت نجات دادن
به یاد استیو...
