یه متن خوندم نوشته بود ”متشکرم از همه‌ی کسانی که دوستم ندارند. قلبم را به درد نمی‌آورند؛ برایشان نامه‌های بلند نمی‌نویسم؛ خواب‌هایم را آشفته نمی‌کنند. پریشان چشم به‌راهشان نمی‌مانم؛ فال‌شان را در مجله‌ها نمی‌خوانم؛ شماره‌شان را نمی‌گیرم؛ به آن‌ها فکر نمی‌کنم. بسیار از آن‌ها متشکرم. زندگی‌ام را زیرورو نمی‌کنند!“
متشکرم ، واقعا متشکرم . حتی اگر یه خط یا حتی یه صفحه بنویسم متشکرم کمه .
یه تایمایی ی آدمایی که حتی یه لحظم فکرشو نمیکردی یه جوری زندگیتو نابود میکنن که حتی دیگ مغزت هم نمیتونه هندلش کنه چه برسه به دلت . البته شاید خودشون نمیدونن کارشون چقد وحشتناکه و اونا چقدر برات مهمن .
نمیدونم چجوری میشه ب طرف مقابلت که یه آدم بیگناهه هرچیزی که به ذهنت بیاد بگی :) بدون حتی یه لحظه فکر کردن به اینکه ناراحتش کنه .
لطفا این کارو نکنین ، لطفاااااا :)
همین .
