زل زدم به صفحه.مرددم.انگار دارم خودم رو شکنجه میدم.به چک کردنش اونم هر روز اعتیاد پیدا کردم. نه.انجامش نمیدم.من که میدونم نیومده...اما دست خودم نیست.صفحه یوتیوب رو باز میکنم...این کار رو با خودت نکن!این فقط باعث میشه احساس کنی به بازی گرفته شدی.تو که میدونی این کاری میکنه دوباره احساس نا امیدی کنی!تو که میدونی نیومده!با این حال دستهای من که حالا به اختیار خودم نیستن دکمه سرچ اون بالا رو میزنن.نه...نمیخوام دوباره اون حس وحشتناک رو تجربه بکنم.من از این نا امیدی تکراری متنفرم.سرچ میکنم.از همین حالا میدونم با چی مواجه میشم. نیومده...نیومده...نیومده... صبرم داره تموم میشه.تا کی باید منتظر باشم؟ چرا هر روز این کارو رو انجام میدم وقتی میدونم نتیجه نمیده؟اون لعنتی با همه همین کار رو میکنه؟من اونو همین الان میخوام!دکمه جستجو رو کلیک میکنم.چرخیدن لودینگ انگار صد قرن طول میکشه... برای اومدنش صدتا صلوات نذر میکنم...کاملا مشهوده که برام هیچ چیز جز اون مهم نیست.اهمیت نداره اصلا نذرم قابل ادا باشه یا نه،من اونو میخوام.به هر قیمتی.
لود میشه.نتیجه ها بالا میان.و همون میشه که فکر میکردم...
هنوز اپیزود بیست و نه!چنان آه میکشم که مامانم ازم میپرسه چی شده.آخه کی سازنده لنتی قسمت سی ام سریال رو منتشر میکنه؟؟؟!!!
پی نوشت:شهلا همدردی کن??
