در حال جمع کردن اتاقم بودم که ناگهان!شعر درخشانی که برای مدرسه گفته بودم رو پیدا کردم?یعنی ها قشنگ اعصاب برام نمونده بوده ولی کلا?تقدیم نگاهتان
ای مردم آزاده کجایید کجایید
خوب است که از مدرسه و درس رهایید
هر روز به هر دم به یکی درس بچسبیم
نه مثل شما کز همه تعلیم جدایید
افسوس در این تست یکی یار نداریم
گر صفر بگیرید کبابید کبابید
خواهید اگر مشق و ریاضات فراوان
یکروز به این مدرسه مان نیز بیایید
ما صد صفحه را عالی و کم کار بدانیم
در بهت چنین مشق چرایید چرایید
امروز اگر شادی بسیار بدارید
یعنی که شما از ستم مشق سوایید
حتی سر تکلیف زبان سر برهانید
هرگز نتوانید ریاضی بگشایید
گاهی سر تکلیف بباید که به اجبار
جای پدر خویش ازین درب در آیید
در آخر سر گر که شود زنده بمانید
آدم نه و بر حتم خدایید خدایید
خب دیگه من برم ?
