نویسنده: الیزابت هارتنی
بازبینی پزشکی: استیون گانس
آگوست ۲۰۲۴، مجلهیِ very well mind
ترجمهیِ گروه علمی حکمت زندگی
شدت و ماهیت اثرات ماریجوانا [(بخش یا مادهی اصلی روانگردان موجود در گیاه شاهدانه)] بسته به گونهی گیاه، نحوه تهیه و روش مصرف آن متفاوت است. میزان سوختوساز بدن شما و میزان مصرف نیز بر نحوه تأثیر ماریجوانا بر شما اثرخواهد گذاشت. این مقاله گزینهها و مزایا و معایب آنها را مورد بحث قرار میدهد تا بتوانید تعیین کنید کدام نوع و شکل کانابیس برای شما مناسب است.
مانند بسیاری از گیاهان، کانابیس در گونههای مختلفی وجود دارد. گونههای ماریجوانا معمولاً به عنوان ساتیوا، ایندیکا یا ترکیبی از هر دو طبقهبندی میشوند.
گونههای ساتیوا معمولاً یک سرخوشی پرانرژی تولید میکنند.
گونههای ایندیکا میتوانند آرامشبخش (calming) و ایجادکنندهی آرمیدگی (relaxing) باشند.
گونههای هیبرید ترکیبی از این دو هستند. اکثر گونههای مدرن تا حدی هیبرید هستند.
کانابیس در چندین شکل در دسترس است:
این شکل اغلب به عنوان علف (وید، weed) یا گل (pot) شناخته میشود، این شکل فرآوری نشده کانابیس است. این علف (وید، weed) از برگهای خشک و جوانههای گیاهان ماده کانابیس ساتیوا و کانابیس ایندیکا تشکیل شده است. هم در حالت نسوخته و هم هنگام سیگار کشیدن، بوی بسیار تند و قابل تشخیصی دارد. این بو کاملاً متفاوت از گیاهان آشپزخانه است، اگرچه علف گاهی اوقات در بازار زیرزمینی با گیاهان بیضرر آشپزخانه مانند اورگانو و جعفری مخلوط میشود.
علف (weed) معمولاً در سیگارهای دستپیچ، معروف به سیگاری (جوینت، joints) کشیده میشود. بافت تودهای علف را میتوان از طریق کاغذ سیگار احساس کرد. این یکی از ویژگیهایی است که میتواند یک جوینت را از یک سیگار دستپیچ تنباکو متمایز کند.
حشیش (Hashish) و علف (weed) را میتوان با تنباکوی رولینگ، یک ماده نرم، مرطوب و چسبنده تنباکو که برای رول کردن دستی طراحی شده است، مخلوط کرد. همچنین ممکن است با تنباکوی خشک از سیگارهای جدا شده ترکیب شود. این مخلوط به عنوان "اسپلایف"(spliff) شناخته میشود. هنگامی که سیگارها توخالی شده و با ماریجوانا پر میشوند، آن را "بلانت"(blunt) مینامند.
علف، حشیش و روغن حشیش را میتوان در پیپها، پیپهای آبی و بنگها سیگار کشید یا با تنباکو مخلوط کرد و در یک چیلوم سیگار کشید. چیلوم یک لوله مستقیم مخروطی شکل ساخته شده از خاک رُس یا سنگ است. برخی از افراد همچنین از سیگارهای الکترونیکی برای استنشاق روغن THC (تترا هیدرو کانابیس، ماده موثره ماریجوانا) از طریق "تبخیر" استفاده کردهاند.
مزایا: به راحتی در ایالتهای قانونی قابل دسترسی است، میتوانید خودتان آن را پرورش دهید (اگر قوانین ایالتی اجازه میدهد)، برخورداری از انواع مختلفی از گونهها و قدرتها
معایب: برای کسی که مشکلات ریوی دارد یا نمیخواهد دود زیادی استنشاق کند، گزینهی خوبی نیست.
ماریجوانا همچنین میتواند به صورت خوراکی مصرف شود و اغلب در غذا پخته میشود. به این شکل، معمولاً با عنوان edibles شناخته میشوند. یک روش کلاسیک برای خوردن ماریجوانا به شکل براونی یا کوکی است. با این حال، ماریجوانا را میتوان مانند یک گیاه به بسیاری از انواع غذاها اضافه کرد و حتی ممکن است در شکلات، خرسهای ژلهای و سایر شکلهای آب نبات ظاهر شود.
ماریجوانا از طریق فرآیندی به نام القاء (یا تزریق، infusion) به محصولات غذایی اضافه میشود که در آن ترکیبات فعال کانابیس به یک ماده خوراکی اضافه میشوند. این اغلب از طریق فرآیندی به نام دکربوکسیلاسیون انجام میشود که شامل تغییر فیزیکی ساختار شیمیایی ترکیبات کانابیس با اِعمال گرما است. فرآیند دکربوکسیلاسیون چیزی است که کانابیس را روانگردان (psychoactive) میکند.
مرحله بعدی، القاء کانابیس دکربوکسیله شده درچربی کره یا روغن و سپس اضافه کردن چربی القا شده به یک محصول خوراکی است.
با شکلهای خوراکی ماریجوانا، زمان بیشتری طول میکشد تا اثرات روانگردان را احساس کنید، اما این اثرات میتوانند بسیار قوی باشند.
مشاهدات نشان میدهد که اینگونه مواد خوراکی ممکن است برای مواردی از قبیل درد، حالت تهوع، صرع، اختلالات خواب و بیماریهای روان مانند اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) و افسردگی مفید باشد. با این حال، مصرف بیش از حد این مواد خوراکی با اختلال حرکتی، مشکلات شناختی، تحریکپذیری (agitation)، اضطراب ، استفراغ و تسکین و خوابآلودگی نابهجا (sedation) مرتبط است.
مزایا: از اثرات مضر مصرف تدخینی ماریجوانا جلوگیری میکند. همچنین ممکن است اثرات آن طولانیتر از کانابیس سیگاری باشد.
معایب: سوختوساز کانابیسِ بلعیده شده زمان بیشتری میبرد و این امرمیتواند [به طرزی گولزننده] مصرف زیاده از حد آن را تسهیل کند.
کنسانترههای کانابیس با تقطیر قسمتهای خاصی از گیاه کانابیس تولید میشوند. انجام این کار منجر به ایجاد غلظت بالاتری از کانابینوئیدها و ترپنها میشود.
برخی از فرآیندهای مورد استفاده برای تولید کنسانترههای کانابیس شامل فرآوری خشک، فرآوری با یخ خشک، فرآوری مبتنی بر آب، فرآوری فشار/گرما و استفاده از حلالهای قابل اشتعال یا غیرقابل اشتعال میشود. پس از تولید، ممکن است یک کنسانتره مانند موم مایع، یک جامد نرم یا یک جامد سخت به نظر برسد.
این محصولات سپس بسته به شکل کنسانتره میتوانند به روشهای مختلفی مصرف شوند. «دَاب کردن» (dabbing) یکی از روشهای محبوب مصرف کنسانترههای کانابیس است.
دَاب کردن
دابها همچنین به عنوان شَتَر، موم (وَکس)، بدَر(budder)، کهربا (amber) و کندو (هانیکامب، honeycomb) شناخته میشوند. آنها اشکال غلیظ روغن حشیش بوتان و حاوی سطوح بالایی از THC (تترا هیدرو کانابیس) هستند. دابها را میتوان با گرم کردن محصول و سپس استنشاق آن یا با قرار دادن روغن حشیش در یک قلم ویپ، تجویز کرد. در این مورد، یک داب کوچک برای شما کافی خواهد بود.(ببخشید!)
۳. ۱. ۱. شَتَر (Shatter) یک کنسانتره شفاف و شبیه به شیشه است. این را میتوان با قرار دادن آن روی یک سطح داغ و دودش را استنشاق کرد.
۳. ۱. ۲. موم (Wax) یک ماده قابل انعطاف با بافت شبیه کره است که میتوان آن را در یک بنگ یا پیپ سیگار کشید.
۳. ۱. ۳. روغن (Oil) یک کنسانتره مایع کانابیس است که میتوان آن را با یک قلم ویپ مصرف کرد، زیر زبان مصرف کرد، به مواد خوراکی اضافه کرد یا در یک کپسول قرار داد.
کنسانترهها همچنین میتوانند به کپسول تبدیل شوند تا بلعیده شوند. مانند مواد خوراکی، کپسولها باید توسط معده جذب و متابولیزه شوند تا تأثیر داشته باشند.
یک تنتور عصاره کانابیس است که با ماده دیگری، اغلب الکل یا چای، ترکیب میشود. این محصولات اغلب با قرار دادن چند قطره زیر زبان مصرف میشوند، اما تنتور را همچنین میتوان به غذاها و نوشیدنیها اضافه کرد.
حشیش، یا به اختصار حش (Hash)، یک ماده تهیه شده از ماریجوانا است که از رزین گیاه کانابیس ساتیوا یا کانابیس ایندیکا ساخته میشود. رزین به بلوکهای حشیش خشک میشود و یک ماده روغنی جامد تولید میکند.
حشیش اغلب گرم میشود، خرد میشود و با تنباکو با هم رول میشود. همچنین ممکن است در یک پیپ، بنگ یا چیلوم سیگار کشیده شود.
مزایا: کنسانترهها معمولاً قدرت بالا و طعم بهتری دارند. آنها همچنین اغلب برای استفاده گسسته آسانتر هستند.
معایب: کنسانترهها معمولاً گرانتر از سایر اشکال ماریجوانا هستند. برخی از عوارض جانبی بالقوه خطرناک ممکن است رخ دهد، از جمله اضطراب و توهم. تولید کنسانترهها میتواند بالقوه خطرناک باشد، بهخصوص هنگام استفاده از مواد قابل احتراق.
عرق یک روغن طلایی و روان است که با تصفیه رزین کانابیس برای جدا کردن ترکیبات کانابینوئید مطلوب و حذف مواد ناخواسته ایجاد میشود. سپس میتوان آن را در کارتریجهای ویپ استفاده کرد یا به سایر محصولات، از جمله موضعی و مواد خوراکی اضافه کرد.
روغن ریک سیمپسون
یک نوع عرق به عنوان روغن ریک سیمپسون (RSO) شناخته میشود که به نام سازنده آن نامگذاری شده است. این نوع روغن حاوی سطوح بالاتری از THC نسبت به سایر اشکال است و گفته میشود که مزایایی را برای بیماریهایی مانند سرطان پوست، آسم، التهاب، افسردگی و عفونت دارد.
برخی تحقیقات دریافتهاند که عصارههای THC و CBD ممکن است هنگام استفاده به عنوان درمان در کنار پرتودرمانی مفید باشند. با این حال، به تحقیقات بیشتری نیاز است.
مزایا: عرقها، به دلیل نحوه ساختشان، میتوانند حاوی غلظتهای بسیار بالایی از ترکیبات کانابیس باشند. آنها معمولاً بوی سبکتر و طعمی دارند که برخی از افراد ممکن است ترجیح دهند.
معایب: تقطیرها نوعی ایزوله کانابیس هستند، بنابراین ممکن است حاوی سایر کانابینوئیدهایی که میتوانند «اثر همراهیان» (the entourage effect) ایجاد کنند، نباشند. این اثر به مزایای ترکیبی مصرف همزمان کانابینوئیدهای مختلف اشاره دارد.
مدت زمانی که ماریجوانا در بدن و سیستم عصبی شما باقی میماند به عوامل مختلفی بستگی دارد، از جمله میزان مصرف و فیزیولوژی شما. به عنوان مثال، پس از یک بار استفاده از ماریجوانا ممکن است تا ۱۳ روز در ادرار قابل تشخیص باشد. اگر ماریجوانا را به میزان زیاد مصرف کنید ممکن است تا ۹۰ روز در ادرار و مو تشخیص داده شود.
بله، ماریجوانا می تواند اعتیاد آور باشد. در حالی که اکثر افرادی که از ماریجوانا استفاده می کنند معتاد نخواهند شد، حدود ۳۰ درصد دچار اختلال مصرف ماریجوانا خواهند شد.
در مقایسه با استنشاق ماریجوانا، شکلهای خوراکی زمان بیشتری طول میکشد تا شروع به اثر کنند، اما اثرات آنها میتوانند قویتر و طولانیتر باشد. یک مطالعه دریافت که هنگام مصرف خوراکی THC (تتراهیدرو کانابیس، ماده موثره ماریجوانا) ، ممکن است ۳۰ تا ۹۰ دقیقه طول بکشد تا اثرات شروع شود.
نویسندهی این مقاله:
منابع:
لینک این مقاله:
https://www.verywellmind.com/types-of-marijuana-22323