همه انسان ها در آن سنین نوجوانی بدلیل تعلقاتی که به دنیا دارند، خواب هستند.
صدای بیدار شدن همیشه در عالم وجود دارد اما فقط تعداد اندکی هستند که بیدار میشوند.
بعضیها خوابشان سبک است و بعضیها خوابشان سنگین است و بهراحتی بیدار نمیشوند. لذا مسئله مهمی بوجود می آید و آن این است که چه کار کنیم خوابمان سبک شود(تا زودتر بیدار شویم و حرکت کنیم)؟
اگر انسان یک کار خوب را بدون نیت الهی انجام دهد آیا آن کار خوب تاثیر دارد و او را به خدا نزدیک میکند؟ خیر. اما این کار خوب، انسان را آماده بیدار شدن و روییدن و حرکت کردن میکند.
لذا باید مواظب حقهای کوچک باشیم. اگر به ظلمها و کارها و وظایف کوچک خودمان توجهی نکنیم خوابمان سنگین میشود و دیگر بیدار نخواهیم شد!
بیداری اولین مرحله حرکت است.
همین که انسان از خواب بیدار شد وجودش سراسر اضطراب میشود که چقدر عقب مانده است، چه کار باید بکند؟ و... .
این نگرانی و اضطراب، مهم است! لذا این آغاز حرکت یک انسان مومن است. در باطن محزون ولی در ظاهر خوشرو و خندان است!
این نگرانی باید همواره در وجود ما باشد که نکند یک وقت این قطبنمای حسین(ع) را گم کنیم.
برای ورود به کانال پیامرسان تلگرام «هیأت متوسلین به چهارده معصوم(ع)» کلیک کنید.