تریل ، مسیر پیاده روی ایمن برای معبری جدا از مسیر اصلی به کار می رود. این مسیر ها از میان جنگل ها، کوهپایه ها، اکوپارک ها، دشت ها و… گذر می کنند و نقش مهمی در حفاظت از میراث طبیعی را دارند.
این کلمه اولین بار در کشور هایی که گردشگران و دوست داران طبیعت به آنجا بیشتر سفر می کردند و کشور هایی که از زمان های خیلی قبل به فکر حفاظت از میراث طبیعی خود بوده اند استفاده می شد.
path یا footpath واژه هایی هستند که مردم بریتانیا برای چنین مسیر هایی استفاده می کردند.
همچنین در آمریکای شمالی هم بیشتر همان واژه تریل را برای مسیر های پیاده روی به کار می برند. نامی که مردم نیوزلند برای این مسیر ها به کار می برند هم Walkway می باشد. مردم کشور استرالیا نیز به این مسیر های پیاده روی Track می گویند.
این مسیر ها با توجه به موقعیت مکانی خود کاربرد های متفاوتی دارند. برخی ازمردم از این مسیر ها برای دویدن یا پیاده روی ، دوچرخه سواری یا اسب سواری، برای مسابقات دو استقامت در بیابان استفاده می کنند. گاهی علاوه بر تردد چهارپایان برای فعالیت‌های طبیعت محور، ماجراجویانه و عبور کوهنوردان به کار می‌روند.
«جز از مسیر پاکوب و پشت سر هم حرکت نکنید» جمله ای است که بیشتر کوهنوردان و طبیعت گردان چندین بار از مربیان خود شنیده اند. چون اگر قرار باشد هر کسی از مسیر دلخواه خود عبور کند ، در کم ترین زمان اثری از خاک و تنوع زیستی نخواهد بود.
پاکوب نوع قدیمی تری از تریل ها هستند که توسط کوهنوردان و طبیعت گردان حرفه ای معرفی شده اند و تاکید زیادی برآن ها شده است.
اگر این مسیر ها در مراتع و پارک های ملی، نواحی جنگلی و به طور کل به منظور فعالیت های اکوتوریسمی ساخته شده باشند می‌توان اصطلاح اکوتریل را برای آن به کار برد.
و همچنین اگر در کوهپایه‌ها، ژئوسایت‌ها، ساختارهای ارزشمند زمین شناسی، کویرها، بیابان‌ها و معادن ایجاد شده باشند، می‌توان اصطلاح ژئوتریل را برای آن استفاده کرد.
گاهی می توان برای ساخت مسیر های پیاده روی از بهترین چوب ها و بهترین اجزاء موجود در طبیعت استفاده کرد و زمانی هم تنها از چیدن دو ردیف سنگ در امتداد یک معبر ایجاد می شود . نکته ای که باید بدانیم این است که برای ساختن این مسیر ها نباید به پوشش گیاهی هیچ گونه آسیبی برسد و یا موجب قطع درختان شود. هدف اصلی این کار حفاظت از میراث می باشد و بهترین اجزاء تشکیل دهنده هم می تواند استفاده ازعناصر موجود در طبیعت باشد.
این مسیر های تریل باعث توسعه گردشگری مسئولانه نیز می شود. در این عصربهترین سفر ، گردشگری مسئولانه می باشد.
در گردشگری مسئولانه قرار است تا نگاه استثمار گونه خود نسبت به طبیعت را کنار بگذاریم و برای حفاظت از میراث طبیعی سرزمینمان تلاش کنیم.
ایجاد تریل‌ها و مسیرهای پیاده روی سازگار با محیط زیست، ملزم ساختن گردشگران به عبور و استفاده از آن، اتخاذ شیوه‌های مدیریتی نرم و سخت به موازات یکدیگر، آموزش جوامع بومی و به کار بستن توان بالقوه آن‌ها در هدایت گردشگران، می‌تواند تا حد بسیار مطلوبی به حفاظت از میراث طبیعی و تاریخی کشورمان کمک کند.
