یکی از ماجراهای پیچیده و سردرگم کننده در هلند استفاده از وسایل نقلیه عمومی شون هستش که البته بعد از یه مدت قلقش دست آدم میاد و بهتره میشه مثل بقیه پروسه‌های مهاجرت.
به صورت کلی وسایل نقلیه عمومی در هلند به این شکل هستش (برای اینکه راست چین چپ چین متن بهم نریزه از لفظ اول دوم استفاده کردم وگذنه اولویتی بهم ندارن)
وقتی داشتم این پست رو می‌نوشتم می‌خواستم که همه این موارد بالا رو داخل همین پست بگم اما دیدم هم حجم مطلب بالا میره و هم اینکه هر کدوم از این موراد واقعا اینقدر مورد و اطلاعات دارن که بشه کلی در موردشون حرف زد! برای همین توی این پست فقط سه مورد اول رو که شبیه به هم هستن رو توضیح میدم، و بعدا که بقیه پست های رو گذاشتم این قسمت ها رو به پست‌های مربوطه شون لینک میکنم.
خوب مثل هرجای دیگه ای برای استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی باید بلیط بخریم که اینجا هم بلیط تک سفره، روزانه و یا ساعتی وجود داره که بنا بر نیاز می‌تونیم بخریم و استفاده کنیم و قالبا میشه از اون بلیط توی همه سیستم‌های حمل و نقل عمومی استفاده کردش و فرقی نداره خط دریایی باشه و یا مترو و یا tram و ... بر عکس تهران که بلیط‌های تک سفره و کاغذی رو داخل دستگاه میدیم تا در باز بشه اینجا از طریق QR کد و یا NFC کارتها خونده میشن.
ولی خوب اگر ساکن هلند باشید می‌تونید کارت‌های بلند مدت استفاده کنید که معمولا هزینه جابهجایی باهاش کمتر هستش.
کارت آبی رنگ که بهش کارت بی نام یا Anonymous Card میگن و کارت زرد رنگ که عکس، تاریخ تولد و نام صاحب کارت روش هستش کار شخصی یا Personal Card گفته میشه، معمولا هزینه‌ها با کارت شخصی کمی ارزون‌تر حساب میشه به نسبت کارت‌های بی نام. کارت بی نام رو می‌تونیم از ماشین‌های بلیط فروشی و یا information های ایستگاه‌ها بخرید اما کارت شخصی رو باید سفارش بدید اینترنتی به همراه اطلاعات و مشخصات و آدرس تون و بعد از ۱ هفته معمولا براتون به آدرسی که اعلام کردید ارسال میشه که هر کدوم رو هرچقدر شارژ کنید می‌تونید ازش استفاده کنید ولی خوب کارت‌های شخصی رو می‌تونید به کارت بانکیتون وصل کنید تا هر موقع که موجودیش کم شد به صورت خودکار بهش اضافه بشه به اندازه مبلغی که شما تعیین کردید موقع وصل کردن کارت به حساب بانکیتون و این جوری خیالتون راحت هستش که همیشه اعتبار داخلش هست!
البته نوع‌های دیگه هم دارن این کارتها مثل بیزینس کارت که معمولا شرکت‌ها برای کارمند‌هاشون میزنن که اونا اعتبار نداره، و مسیر مشخصی رو می‌تونید باهاش برید که به شرکت اعلام کردید و در آخر ماه شرکت چک میکنه که اگر همه چیز درست بود هزینه‌ای که توی کارت ثبت شده رو پرداخت میکنه و اگر مغایرتی توی مسیر تعیین شده بود و یا ساعت کاری اون رو اعلام میکنه بهتون و اگر خودتون سهوا و یا عمدا برای مسیرهای شخصی استفاده کرده باشید هزینه‌اش رو به شرکت می‌پردازید و یا کارت‌های تخفیف که شرایط خاصی خودشون رو دارن.
تا اینجا همه چیزش برای Train, Metro و Tram یکسان بود و طبق نقشه ایستگاه مبدا کارت میزنید و ایستگاه مقصد هم خروجی و هزینه ازتون کم میشه اما Train کمی داستانش با اون دوتای دیگه فرق داره چون Tram و ّMetro برای یک شرکت که همون RET هست ولی Train برای ۲ تا شرکت یعنی NS و R-Net برای همین برای Train شاید مجبور بشی توی یک مسیر چندجا Check-in و Check-out کنی و برای این کار گیت خاصی که ورود و خروج داشته باشه وجو نداره و صرفا یه دستگاهایی مثل دستگاه POS بانکی وجود داره و کارت رو بهش میزنی مثل این عکس.
دستگاه قرمز رنگ برای شرمت R-NET و دستگاه زرد رنگ برای شرکت NS هستش.
مثلا اگر شما از Rotterdam بخوایید برید Slidrecht باید از هر دو قطار این شرکت‌ها استفاده کنید از اول روتردام برای شرکت NS کارت میزنید و Check-in میشه و بعدش توی ایستگاه Dordrecht که باید قطار عوض کنید چون داخل ایستگاه وب عد گیت هستید باید خودتون بیاد دم این دستگاه‌ها و اول با دستگاه زرد رنگ NS کارت بزنید که Check-out بشه و بعدش کارت بزنید برای دستگاه قرمز رنگ که Check-in بشه و در اخر موقع خروج توی شهر Slidrecht باید با دستگاه قرمز رنگ Check-out کنید. (توی عکس هدر هم توی تابلو پشت عکس نمایش داده نحوه تعویض خط از NS به R-NET و بر عکس رو)
حالا اگر این کار رو انجام ندید چی میشه؟
۱- معمولا توی قطارها مامورهایی وجود دارن که میان و کارت همه رو چک میکنن که check-in و check-out رو درست زده باشن و اصلا زده باشن و اگر نزده باشید می‌تونن تا مبلغ 50 یورو جریمه اتون کنن پس حتما check-in و check-out رو انجام بدید!
۲- علاوه بر این اگر ۳-۴ دفعه پشت سر هم فراموش کنید و یا نزنید کارتتون قفل میشه و باید ببرید آنلاکش کنید پیش information های ایستگاه‌ها تا دوباره کارتتون قابل استفاده بشه
۳- علاوه بر اون هزینه بیشتری ازتون کم میشه و حداکثر مبلغ برای شما در نظر گرفته میشه که می‌تونه یهو مسیر ۸ یورویی براتون ۲۰ یورو هزینه برداره!
یکی دیگه از مواردی که شاید گفتن جالب باشه انواع مختلف قطارهای NS هستش که به طور خلاصه توی شکل زیر گفته شده:
اگر خلاصه بخوام بگم دو نوع Intercity و Sprinter داره که قطارهایی که Intercity هستن سریع تر حرکت میکنن و فقط توی ایستگاه‌های خاصی توقف دارن برای همین سریعتر به مقصد میرسید ولی قطارهای Sprinter توی همه ایستگاه‌ها توقف دارن و برای همین مدت زمان بیشتری رو توی راه هستید، قطارهای Thalys و ICE International هم قطارهای بین کشوری هستن که از قبل باید بلیط براشون رزرو کرده باشید تا بتونید ازشون استفاده کنید که باهاشون می‌تونید از هلند به آلمان، فرانسه، بلژیک و بقیه کشورهای اروپایی برید.
مورد دیگه ای که باید در مورد قطارهای Intercity و Sprinter بدونید این هستش که این قطارهی دو تا سکشن First-Class و Second-Class دارن که معمولا فرست کلاس صندلی هاش قرمز رنگ هستش و Second-class هم آبی رنگ هستش و بینشون هم یه در شیشه ای وجود داره که بیشتر متمایز کنه و بیشتر حایل صدا باشه برای آرامش.
به جز این توی قطار های Intercity Double-Decker که دو طبقه هستن، بعضی از قسمت‌هاش روی پنجره مارک Slient خورده و شما توی این قسمت‌ها باید سکوت رو رعایت کنید و حرف نزنید چون بقیه مشغول مطالعه یا انجام کار هستن و اگر می‌خوایید صحبت کنید باید برید جاهای دیگه قطار بشینید. مثل عکس زیر:
معمولا چینش صندلی های First-Class و قسمت Second-Class هم باهم فرق داره توی درجه دو توی هر طرف صندلی ها ۲-۲ کنار هم هستن که در مجموع ولی توی درجه یک ۲-۱ مثل عکس زیر که برای قسمت درجه یک کوپه هستش:
خلاصه تمامی این مسايل و چک این و چک اوت کردن های متوالی باعث میشه که در ابتدای کار کمی گیج کننده و گمگ باشه استفاده از قطارها مخصوصا که برای قطارهای بین شهری مثل یاران نیاز به تهیه بلیط خاصی نیست و با کارت مترو میشه ازشون استفاده کردش و ایستگاه‌های تقاطعی دارن با مترو مپل ایستگاه امام خمینی تهران که خط ۱ و ۲ مترو با هم تقاطع دارن.
مثل همیشه خوشحال میشم شما هم اگر تجربه ای در این زمینه داشتید با من و بقیه به اشتراک بذارید، و قسمت های بعدی این پست رو هم دنبال کنید در آینده.
