در این بخش از مجموعه ی ایسم در پنج دقیقه به توضیح اصطلاح سوسیالیسم پرداختیم.
تماشای ویدیوی سوسیالیسم در پنج دقیقه در یوتیوب:
https://www.youtube.com/watch?v=i3uBcPVUC-U&list=PLD8brYK_nkHaN5H4SC1_AfJj_d6YdrO73&index=3&t=190s
سوسیالیسم در لغت به معنی اصالت جمع، جامعه گرایی و یا جامعه خواهیه. این ایده توی تاریخ بارها توسط بزرگانی مثل افلاطون، مسیح، تامس مور ، و حتی مزدک بامدادان تکرار شده، ولی جنبش سوسیالیستی در اصل بعد از شکل گیری اتحادیه های کارگری در قرن نوزدهم، و تحت تاثیر نوشته های مارکس، اهمیت سیاسی پیدا کرد.
درمقاله ی مارکسیسم در پنج دقیقه گفتیم که از نظر مارکس برای رسیدن به بهشت کارگران، یا جامعه ای بدون طبقه یا در واقع همون کمونیسم، باید اول از سوسیالیسم عبور کنیم. به عبارتی سوسیالیسم راه رو برای رسیدن به جامعه ای کمونیستی هموار میکنه.
پس سوسیالیسم سیستم سیاسی ایه، که توسط مبارزه با سرمایه داری قرار بود زمینه ساز جامعه آرمانی مارکس بشه. اما بعد مرگ مارکس، کلمه سوسیالیسم، دو معنی کاملا متضاد گرفت، به طوری که هم حکومت هیتلر واستالین ادعای سوسیالیست بودن داشتن، هم الان امن ترین و شادترین کشورای جهان، یعنی کشورهای اسکاندیناوی ادعای سوسیالیست بودن دارن.
اگه بخوایم خیلی ساده سوسیالیسم رو تعریف کنیم، در حقیقت سوسیالسم، یعنی جامعه ای که توش سود کار تمام افراد جامعه، بین همه افراد، به صورت مساوی تقسیم میشه. و این سود همگانی توسط خود افراد صرف رفاه اجتماعی میشه، تا نیازهای اولیه همه از قبیل مسکن، آموزش و درمان برطرف بشه. در نتیجه هدف نهایی سوسیالیسم برابری و مساوات بین تمام افراد جامعه و از بین بردن سیستم طبقاتی و مالکیت خصوصیه.
این تعریف سوسیالیسم روی کاغذ بود، اما در عمل، یعنی در کشورهایی که سیستم سوسیالیسم رو به کار گرفتن، اختیار تقسیم ثروت به حکومت محول شده. برای همین با توجه به حکومت ها نتیجه این سیستم از یک طرف شده آلمان نازی و اتحاد جماهیر شوروی، و از طرف دیگه شده کشورهایی مثل فنلاند و نروژ و سوئد. بنابراین تفاوت این کشورها در نحوه بکارگیری سوسیالیسمه.
به اعتقاد خیلیا سوسیالیسم یک سیستم اتوپیاییه که عملی کردنش در این دنیا غیر ممکنه. به همین خاطر هیچ کدوم از کشورهای سوسیالیستی صد در صد سوسیالیستی نیستند. بلکه فقط ته مایه ای از سوسیالیسم رو توی سیستم اقتصادی اجتماعی شون بکار گرفتن.
برای مثال
شوروی سابق که حتی اسمش بود اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی، با سوسیالیسم واقعی فاصله زیادی داشت. در اکتبر سال 1917 ولادمیر لنین با تفاسیری که از نوشته های مارکس ارائه داد تونست رهبری جنبش سوسیالیسم روسیه رو به دست بگیره و اولین جمهوری سوسیالیتی رو بر پا کنه. لنین قصد داشت از طریق دیکتاتوری پرولتاریا، جامعه ای بدون طبقه و بدون مالکیت خصوصی رو ایجاد کنه.
لنین معتقد بود، سود مردم در گروی سود دولته. بنابراین با اختیاراتی که دولت داشت و همچنین به واسطه شعار "مصلحت دولت"، موفق شد کار بیشتری از مردم بکشه، و در عین حال به مردم وعده برابری و مساوات هم میداد. به همین خاطر شوروی سابق، آلمان نازی، چین و کوبا با ادعای برپایی دولت سوسیالیست و از بین بردن طبقات اجتماعی، در نهایت تبدیل به کشورهای توتالیتاریسم یا دیکتاتوری شدند.
از طرفی کشورهای اسکاندیناوی هم صد در صد سوسیالیستی نیستند، توی این کشورها سیستم سوسیالیستی با اقتصاد کاپیتالیستی تلفیق شده، و سوسیال دموکراسی، یا مردم سالاری اجتماعی شکل گرفته. سیستمی که اولویتش نه سود دولت که بالا بردن کیفیت زندگی مردم، از طریق حقوق و فرصت برابره. اداره این سیستم توسط دولتی انجام میشه که از سیستم کاپیتالیستی بهره میبره. توی این کشورها آموزش رایگانه، و به هر شخص بدون در نظر گرفتن موقیعت مالیش، فرصت برابری برای موفق شدن داده شده.
برای تماشای ویدیوهای این مقالات می تونید از طریق لینک زیر وارد کانال یوتیوب بشید.
https://www.youtube.com/watch?v=i3uBcPVUC-U&list=PLD8brYK_nkHaN5H4SC1_AfJj_d6YdrO73&index=3
برای حمایت از ما حتما کانال رو سابسکرایب کنید و اگه از ویدیویی خوشتون اومد، برای دوستانتون هم بفرستید.
سپاس
