پایان بخش اول کارگاه ازشون پرسیدم تا اینجا که به شکل گفتگومحور و با اشتراک تجربه‌های خودتون پیش رفت چطور بود؟
یک نفر گفت؛ دوست داشتیم بیشتر از دانش شما بشنویم؟
دانش بیرونی یا درونی؟
اگر دایره درون رو، غیر از خود، به همکاران و دوربری‌های خودمون هم تعمیم بدیم، ما اغلب متصوریم که دانش جایی درآن‌جاست.
جایی در بیرون
معمولا ظرفیت دانش و تجربه همکاران خود را نادیده می‌گیریم، نمی‌بینیم.
نمی شنویم.
دستگاه تولید دنیای مدرن هم به این فرافکنی دامن می‌زند.
دوباره دیدن خود و خودی‌ها مکاشفه‌ای دشوار برای نیل به حقیقت است. البته این منافاتی با دیدن بیرون ندارد، ولی مادام که ما به درون‌نگری ماهر نشویم برون‌نگری چیزی جز برون‌فکنی نخواهد بود.
او همراه ماست، باماست
محی الدین عربی می‌گه؛
راه حق خط مستقیم دایره‌ایست ?
به قلم علی حکم‌آبادی
