این نکات را رعایت کنید تا بدنی سالم و متناسب داسته باشید| قسمت ششم

چای هایی هستند که با نوعی ماده شیرین شده اند، به گونه ای که به کلی اثر هر نوع آنتی اکسیدان مفیدی را از بین می برند. قند موجود در بسیاری از آب میوه ها بیش از ظرفیت قند موردنیازتان در طول یک هفته است. حتی به شیرهای مقوی و سالم، مانند شیر بادام، نارگیل یا کتان نیز شکر می افزایند تا مزه دار شوند. اگر به صورت مشخص روی بسته بندی این مایعات كلمة «بدون شكره قید نشده باشد، باید این گونه فرض کنید که همگی مملو از قندند.

حدود نیمی از مردم ایالات متحده روزانه یک نوشیدنی پرشکر مصرف می کنند. این آمار بدون درنظر گرفتن آب میوه، نوشابه رژیمی، شیر دارای شکر و چای شیرین است که آمریکایی ها در طول روز می نوشند. این در حالی است که یک یا دو وعده نوشیدنی پرشکرتا ۲۵ درصد خطر ابتلا به دیابت نوع دو را افزایش می دهد و نیز خطر ابتلا به انواع خاصی از سرطان را در پی خواهد داشت. براساس نتایج یک تحقیق صورت گرفته، خوردن هرنوع نوشیدنی پرشکر در روز می تواند خطر ابتلا به بیماری های قلبی را تا ۱۹ درصد افزایش دهد.

مطالعه ای در هاروارد صورت گرفته که برآورد کرده است مصرف نوشیدنی های شیرین هر سال جان ۱۸۰ هزار نفر را می گیرد. آشکار شده است که نوشیدنی های شیرین شده با شیرین کننده های مصنوعی رژیمی) چندان بهتر نیستند. طعم شیرین نوشیدنی های رژیمی اشتیاق شما را برای غذاهای شیرین بیشتر می کند و ممکن حتى خطر حمله قلبی، افسردگی وسكته مغزی را افزایش دهند. حدود یک دهه، من هر روز چند نوشابه رژیمی مصرف می کردم تا آن که از آثار زیان بخش نوشابه، حتی از نوع رژیمی آن، آگاه شدم. علاوه بر این، مصرف نوشابه باعث می شد تمایلم به غذاهای شیرین تر بیشتر شود. همه اینها باعث شد درنهایت نوشابه را کنار بگذارم و چای، قهوه و آب را جایگزین آن کنم.

هرچند هنوز برایم صرف نظر کردن از نوشابه سخت است و گاهی بیرون از خانه یک نوشابه رژیمی می خورم. با این حال، بیشترین کاری که کردم این بود که دیگر هیچ گاه برای خانه نه نوشابه و نه هیچ آب میوه دیگری نخریدم. از زمانی که این تغییر را ایجاد کردم و خوردن نوشابه را از برنامه روزانه ام در محل کار نیز حذف کرده ام، ۹۸ درصد مشکل برطرف شده است. بهترین راه برای آن که به اندازه کافی مایعات مفید و سالم به بدن مان برسانیم آشامیدن نامحدود مایعات طبیعی مانند آب، چای و قهوه است. سالیان متمادی است که نظرهای ضدونقیضی درباره نوشیدن قهوه مطرح می شود، اما به تازگی تحقیقی صورت گرفته که با قاطعیت، اثر نوشیدن قهوه را به طور چشمگیری مثبت ارزیابی می کند. اغلب می شنوم مردم درباره کم کردن میزان مصرف روزانه قهوه شان می گویند، اما به جز افرادی که باید از مصرف کافئین بپرهیزند – مانند مادران باردار - نوشیدن قهوه در زمانهای مختلف در طول روز می تواند روی اکثر افراد اثر مثبتی داشته باشد.

?

براساس پژوهشی که روی بیش از ۵۰ هزار زن صورت گرفته است، نوشیدن روزانه ۲ تا ۳ فنجان قهوة حاوی کافئین خطر ابتلا به افسردگی را تا ۱۵ درصد کاهش می دهد. این تأثیرگذاری در مقایسه با زنانی است که روزانه یک فنجان یا کمتر قهوه مصرف می کنند. خوردن ۴ فنجان یا بیشتر حتی بهتر است و تا ۲۰ درصد خطر ابتلا به افسردگی را کاهش می دهد. تحقیقات جدید مدعی اند که میزان بالای آنتی اکسیدان موجود در قهوه می تواند خطر ابتلا به برخی سرطان ها را کاهش دهد.

مطالعات دیگر نشان میدهد که قهوه باعث طول عمر بیشتر می شود و پیشرفت عارضه کاهش قدرت تشخیص را که در کهنسالی رخ می دهد کندتر می کند. قهوه همچنین توان و بنيه بدن را افزایش می دهد و باعث بالا بردن روحیه و حوصله انسان می شود. از دیگر خواص این ماده شگفت انگیز پیشگیری از ابتلا به دیابت نوع دو است. برخی از تحقیقاتی که در مراحل اولیه است بیان می کند که قهوه می تواند مشابه انقباضاتی که در بدن هنگام ورزش کردن رخ می دهد ایجاد کند و بدن را دچار شرایط مشابهی کند.

اگر بدن تان نمی تواند قهوه را تحمل کند، چای جایگزین مناسبی است. چای یک چهارم قهوه کافئین دارد و هضم آن آسان تر است. چای سبز، به ویژه، آثار سلامتی بخش زیادی دارد، از کاهش التهاب و پیشگیری از سرطان گرفته تا محافظت از پوست. چای سبز همچنین در تقویت مغز، قدرت یادگیری و تقویت حافظه مفید است. اما باید از خوردن کافئین در بعدازظهر و شب اجتناب شود تا اختلالی در خواب شبانه به وجود نیاید.

?

و همیشه این را به خاطر داشته باشید که آب زیاد بنوشید. پرآب بودن بدن سموم را از سلولها دفع و کار رساندن مواد غذایی به آنها را آسان تر می کند. پرآب بودن بدن همچنین محیط مرطوبی برای گوش، بینی و گلو مهیا می کند و باعث می شود التهاب این نواحی به حداقل برسد. من هنگامی که سردرد، التهابات سینوزیتی یا آلرژی دارم، به میزان فراوان آب می نوشم. اثر این کار مانند آن است که دارو مصرف کرده باشم.

کراوات های بی روح، شلوارهای تنگ

هر پوشاکی که پوشیدن آن برای تان ناراحت کننده است می تواند در بلندمدت مشکلاتی به وجود بیاورد. اگر کمربندتان را سفت ببندید، روی عصب های حیاتی تان فشار وارد می کند. شلوار جین تنگ و چسبان می تواند مشکلاتی در هضم غذا ایجاد کند و سندرومی به وجود آورد که پزشکان به آن «سندروم شلوار تنگ» می گویند.

کراوات و يقه تنگ قدرت حرکت را محدود می کند و خون رسانی به مغز را کاهش می دهد. کراوات همچنین می تواند مشکلاتی برای چشم ایجاد کند، دامنه حرکت کردن را کاهش دهد و باعث افزایش فشار و کشیدگی شانه ها و پشت شود. ریچارد برانسون، میلیاردر کارآفرین، در مصاحبه ای گفته است: « اصلا نمی دانم کراوات به چه دلیلی به وجود آمد... حالا به همه که نگاه میکنی یک شکل لباس پوشیده اند و همگی شبیه به هم اند. من معمولا یک قیچی با خود به همراه دارم تا کراوات هر کسی را می بینم قیچی کنم. به نظر من، کراوات قانونی اجباری از جانب مدیران برای کارمندان شان است، مدیرانی که مدت ۴۰ سال مجبور بوده اند به عنوان یک کارمند کراوات بزنند و حالا که مدیر شده اند، برایشان دشوار است این آزادی را برای کارمندان شان قائل شوند و آنها را وادار به کراوات زدن نکنند.»

چند سال پیش فهمیدم بستن کراوات کارایی ام را در محل کار کاهش می دهد. بستن کراوات موجب می شد سردرد، خارش پوست و تنگی نفس بگیرم. با این حال، برای آن که در جلسات مهم لباسم رسمی باشد، به ناچار کراوات می بستم. اما هنگامی که از این قانون نانوشته پوشش لباس آگاه شدم، به سردرگمی و درگیری های ذهنی ام درباره نبستن کراوات پایان دادم. وقتی در حال نگارش این کتاب بودم، مادربزرگم فوت کرد.