این روزها برای من به شکلی باورنکردنی ، با سرعت در حال سپری شدن‌اند. آیا شما هم تجربه مشابه‌ای دارید یا تنها من در این آزادراه ایام، تک‌سرنشین، تخته گاز میرانم؟
هنوز اول هفته را درک نکرده باید به فکر جمعه باشم.
ترمز دستی و پایی هم دیگر توان کم کردن از این حجم عبور را ندارند. نه خبری از دست انداز است نه سرعت گیر. دوربین های کنترل سرعت هم از کار افتاده اند.
کنار گذری هم نیست برای نفس تازه کردن. و نه حتی کمی ترافیک برای گرفتن آتشی از تاکسی کناری.
وسط هفته‌ها چند وقتی است که گُم میشوند.
لطفا یکی فرا رسیدن آغاز دوشنبه را به من یادآوری کند.
گاهی فکر میکنم مشکل از تقویم های ارزان قیمت چینی‌اند.
راستی آخرین بار چه کسی سه‌شنبه را فهمید؟
