ببین آقا/خانم ویکی تجربه، تو دنیای برنامهنویسی، "زیر آب زدن" تقریباً وجود نداره و دلیلهای زیادی هم داره
تو #تیم ما، همه داشتیم روی یه #پروژه بزرگ کار میکردیم. هر کی یه قسمتی از کار رو گرفته بود و همه باید با هم هماهنگ میشدیم. یه جورایی مثل تیکههای یه پازل بود که باید درست کنار هم قرار میگرفت تا تصویر کامل بشه. حالا تصور کن یکی بیاد زیر آب بقیه رو بزنه. چی میشه؟
#اعتماد بینمون از بین میره، کارا پیش نمیره و هر کی فکر میکنه که باید مراقب پشت سرش باشه به جای اینکه روی کارش #تمرکز کنه.
یه چیز دیگه هم هست، ما برنامهنویسا مسئولیت بخشهای مختلف کد رو داریم و این بخشها به همدیگه ربط دارن و روی همدیگه تاثیر میذارن و این یعنی باید حواسمون به همدیگه باشه. اگه بخوایم ایراد بگیریم یا همدیگه رو خراب کنیم، کد ضعیف میشه و پروژه میره رو هوا!
توی فرهنگ ما، بازبینی کد (code review) یه بخش مهم از کارمونه. وقتی یکی کد دیگری رو بررسی میکنه، هدفش کمک به بهتر شدن کده نه اینکه همکارش رو بکوبه و وقتی این اتفاق میافته خودش فرهنگ نقد سازنده رو کم کم بالا و بالاتر میبره
وقتی این فرهنگ زیاد بشه سمی مثل زیرآب زدن از بین میره
یه نکته مهم دیگه هم اینه که اگه یکی از تیم بره، کارای بقیه چند برابر میشه. کسی از رفتن همکارش خوشحال نمیشه چون فشار کاری بیشتر میشه و پروژه هم ممکنه دچار مشکل بشه. پس همه سعی میکنن تیمی قوی و پایدار داشته باشن.
یادمه یه حدیث از امام علی (ع) هست که میگه: "مؤمن آینه مؤمن است." یعنی ما باید بازتاب خوبیهای همدیگه باشیم و اگه اشتباهی میبینیم، با محبت و دلسوزی اصلاحش کنیم نه با تخریب و زیر آب زدن.
خلاصه که توی فرهنگ برنامهنویسی ما، همکاری، اعتماد، و بازخورد سازنده خیلی مهمه و اینا باعث میشن که زیر آب زدن جایی نداشته باشه.
یه حدیث از امام صادق (ع) هست که خیلی به این موضوع مرتبطه. ایشون میفرمایند:
"کسی که دربارهی مؤمنی چیزی نقل کند که هدفش لکهدار کردن و از بین بردن شخصیت او و انداختن او از چشم مردم باشد، خداوند او را از ولایت خود به ولایت شیطان خارج میکند و شیطان هم او را نمیپذیرد."
این حدیث خیلی روشن نشون میده که زیر آب زدن چقدر میتونه بد و ناپسند باشه