گاهی اوقات، از بعضی مسائل شرمنده میشویم. بعضی وقت هاهم از انجام دادن یک کار احساس غرور میکنیم، شرمندگی حس بدیست. آنهم مقابل نزدیک ترین افراد زندگی ات مثل بهترین دوستت، خانواده ات، فامیل ها اقوام و... .
این حرف را به عنوان یک دلنوشته بدانید و با احساسات بخوانید. خیلی بد است وقتی کسی از تو کمک میخواهد و نمیتوانی انجام دهی یا میخواهی اما غرورت یا خجالتت اجازه نمیدهد. اما در مقابل آن بهترین دوست، به تو همان کمک مشابه را میکند. تو احساسات پشیمانی و غم را به خاطر اینکه انجام نداده ای درون خود میریزی، و به آن مدت ها فکر میکنی و منتظر فرصتی دوباره هستی تا به بهترین نحو آن کمک و آن کار به خصوص را برای دوستت انجام دهی. این حس عجله و بی قراری بهترین و زیباترین نوع است. عجله برای جبران و برای تکرار یک صحنه اما اینبار با پایانی خوش. خیلی ساده بگویم مثلا وقتی دوستت نیاز به همدردی و دلسوزی تو دارد، باید با او همدردی کنی، و اگر نکنی، شرمنده میشوی چون او دوست صمیمی ات بوده، دوستی که قبلا به او گفت یه بودی که برایت هر کاری میکنم. وقتی همدردی نکنی او احساس تنهایی میکند و آن زمان است که کم کم ناامیدی از تو که بهترین دوستش هستی آغاز میشود. که دلیل آن عمل نکردن به قولی است که ابتدای دوستی به او داده ای و در گوشه ی قلبش جای گرفته ای.این یعنی سلب اعتماد.
هر وقت دوستتان نیاز به همدردیتان داشت، به بهترین نحو و با عشق فراوان همه چیز را کنار بگذارید و با او همدردی کنید و او را تسکین ببخشید. بهترین دوست شما، فقط بهترین دوست شماست و اینطور نیست که این احساس لزوما متقابل باشد. ممکن است شما بهترین دوست او نباشید. این موضوع، همان بهترین دوست، بسیار مهم است. دوستان نزدیک، مثل برادر یا خواهر یکدیگر میمانند. کنار هم راحت ترند و هر کاری بخواهند، بی هیچ احساس معذب بودن، برای هم انجام میدهند. دوستان نزدیک، فقط دوست نیستند، رفیق هستند. رفیق یعنی همراه همیشگی. از همراهان همیشگی خود مراقبت کنید . آنها هر چند وقت وفقط یک بار تکرار میشوند. هیچ وقت شرمنده شان نشوید. که اگر آن رفیق، واقعا یار همیشگیتان باشد، حتی یک لحظه دوری از او هم مشکل و سخت و طاقت فرسا خواهدبود. خدایا ما را مقابل کسانی که دلمان به دلشان گره خورده شرمنده نکن.
