ما فکر می‌کنیم اگر کسی ما را جلوی جمع تحقیر کند، یعنی خود ما را تحقیر کرده است. درحالی‌که شخص فقط طوری که دیگران ما را می‌بینند را به چالش کشیده. حرف آدم «بده» و واکنش ما به حرف او مربوط به اهمیت رابطه‌ای که می‌خواهیم با بقیه‌ی دوستان یا اطرافیانمان داشته باشیم، می‌شود.
برای همین سه تا راه داریم:
۱. تحقیر آن شخص را بپذیریم (منصفانه یا نه) و تغییر کنیم و وجهه‌ی اجتماعی‌مان با کسی که واقعاً هستیم آشنا شود؛ چون پذیرفتن اشتباه پیش بقیه کار خوبی تلقی می‌شود.
تغییر و پذیرفتن خجالت‌زدگی غیرمنصفانه برای موقعی است که واقعاً در درونمان حس ارزش نداریم و برای به‌دست‌آوردن احساس ارزش به بقیه وابسته‌ایم.
۲. خودمان را از بقیه قایم کنیم تا دوباره خجالت‌زده نشویم.
فکرکردن به سناریوهای دیگری که می‌توانست اتفاق بیفتد هم نشانه‌ی این است که نمی‌توانیم واقعیت را بپذیریم. خودمان را به‌خاطر اتفاقی که افتاده و الان دیگر هیچ کاری نمی‌توانیم برای جبرانش کنیم، ببخشیم.
۳. بهترین راه برای آدم‌های رشدیافته این است که واکنش دیگران را خودشان انتخاب کنند برای تغییر جامعه و ذهن افراد!
