به گزارش siberiantimes، کشف تندیس گلی مردی جوان از محوطه‌ی تدفینی شوستاکوفسکی (Shestakovsky) مدت‌ها باستان‌شناسان روسی را فریب داده بود. این ماسک ظریف و یا شاید یک مبارز خوش‌چهره، برای اولین بار در سال 1968، توسط پروفسور آناتولی مارتیتف (Anatoly Martynov) کشف شد. در آن زمان، این ماسک بی‌نظیر به‌عنوان یک کشف قابل‌توجه خودنمایی کرد.
فناوری اشعه‌ی ایکس در آن زمان نشان داد که چیزی غیرمعمول در مورد استخوان‌های موجود در این سرگلی وجود دارد. اما متاسفانه اطلاعات بیشتری را آشکار نکرد. در سال 1971، مارتیف بیان کرد که در داخل این سر گلی، استخوان‌های جمجمه و فضای کوچک توخالی وجود داد. اما این‌ها با اندازه‌ی داخلی جمجمه‌ی انسان مطابقت نداشته و بسیار کوچک‌تر است. از طرفی دیگر، شکافتن این سر گلی غیر ممکن بود. چرا که سبب تخریب این اثر باستانی می‌شد.
تقریبا بعد از گذشت چهار دهه، پژوهشگران جهت بررسی مجدد راز این مرد به‌دست آمده از فرهنگ تاگا به این یافته رجوع کردند. این فرهنگ به رسوم و آئین تدفینی مرموز معروف است، به‌عنوان مثال، در این فرهنگ از گودال‌های دخمه‌ای بزرگ استفاده می‌شد که حدودا شامل 200 جسد بود که همگی در معرض سوختن بودند.
دکتر الگا وادتسایا (Elga Vadetskaya) مشاهدات خود را از این یافته به این صورت بیان می‌کرده که سرهای مردگان، با لایه‌ای از گل پوشانده می‌شدند، به‌طوریکه نقابی از گل برای سر مرده ایجاد می‌شد. سپس این پوشش گلی را مجدد با گچ می‌پوشاندند. بنابراین انتظار می‌رفت که – با به‌کارگیر فناوری جدید بر روی ماسک این مرد- داخل این پوشش گلی، جمجمه‌یک انسان باشد. اما این‌گونه نبود.
ای مطالعه توسط پروفسور ناتالیا پولوسماک (Natalya Polosmak)، از موسسه‌ی باستانشناسی و مردم‌شناسی و دکتر کنستانتین کوپر (Konstantin Kuper)، از موسسه‌ی فیزیک هسته‌ای انجام شد.
دکتر کوپر توضیح داد: “من در زمینه تحقیقات دیگر با پولوسماک کار کرده بودم، از آنجایی‌که آن‌ها نمی‌توانستند به‌راحتی داخل این سر را ببینند، پیشنهاد چک کردن آن را داد”. در ابتدا تصور می‌شد که جمجمه‌ی یک انسان داخل آن باشد، البته جای تعجب داشت، اگر چیزی غیر از این تصور می‌شد.
