اگر کتاب نبود چه می شد؟
اگر کتاب نبود چه می شد؟ چه چیزی می توانست مرا از ذهن پرهیاهو و آشفته ام نجات دهد!
که می توانست حرف هایی که در بیان آن ها ناتوانم را بگوید؟! کتاب خیلی وقت است جایگزین انسان ها در زندگی من شده , در کنار من می نشیند و به صرف چای حرف های دلم را بیان می کند و به سرشت افکارم پی می برد. مانند آدم ها نیست که ناگهان ریسمان پندارم را پاره کنند و مرا با یک مشت اذهان در هم گره خورده تنها بگذارند.
آدم ها خیلی وقت است ارزششان را از دست داده اند و مانند اسکناس هاس پول بی ارزش شده اند , اما کتاب حکایت از تلاطم فکرهای انسان های اندیشمند می دهد , از همان ها که دوست داشتم در زندگی ببینمشان اما هرگز به این رویا نرسیدم . همان هایی که می خواستم در کنارشان بنشینم و نوشته هایشان را بخوانم و کمی درباره زندگی با آن ها بحث کنم.
بزرگان می گویند کتاب بهترین دوست است! دوست که چه عرض کنم...
بخشی از وجود ماست!
