با سلام مجدد خدمت همه دوستان؛ همانطور که اینجا قول داده بودم، قصد دارم در مجموعه نوشته‌هایی کوتاه و دنباله‌دار به بررسی اینکه چرا هدف‌هانون را نمی‌نویسیم بپردازم. این پست اولین نوشته از این مجموعه می‌باشد.
ارل نیگتینگال، نویسنده و گوینده رادویی آمریکایی در مورد اهداف این نقل قول را دارد:
افراد با هدف؛ به موفقیت دست می‌یابند، چون می‌دانند به کجا می‌روند
اکثر اهداف ما، مجموعه‌ای از اهداف کوچکتر و در برخی موارد مجموعه‌ای از موفقیت‌های موچک می‌باشند. اهداف خود را به اهداف کوچکتر، با قابلیت اختصاص زمان معقول به هر یک تبدیل کنید. آنقدر این کوچک کردن را ادامه بدهید تا این اهداف دست‌یافتی‌تر و ملموس‌تر به نظر برسند. ممکن است متوجه بشوید که سریع‌تر یا آهسته‌تر از آنچه تصور می‌کردند رو به جلو در حال حرکت هستید؛ مهم نیست، همیشه می‌توانید سرعت خود را تنظیم کنید. با پیشبرد اهداف خود، تلاش‌ها و زمان خود را با استفاده از اطلاعاتی که به دست می‌آورید، تنطیم کنید.
طبق یک مطالعه از دانشگاه گیل متیوز (در صورت امکان پیشنهاد می‌شود این مطالعه را حتما بخوانید)، افرادی که اهداف خود را می‌نوسیند، به طور قابل ملاحضه‌ای بیشتر به اهداف خود دست می‌یابند. اما چرا ما به این اهداف به صورت قابل ملاحضه‌ای دست نیابیم؟
در ابتدا لازم است تا بدانیم خصوصیات که هدف باید چه باشد. در نوشته بعد، به بررسی خصوصیات یک هدف می‌پردازیم.
این مجموعه از پست‌ها، از مجموعه چرا هدف‌هامون رو نمی‌نویسیم می‌باشد. می‌توانید در صورت تمایل، نوشته قبلی یا نوشته بعدی را بخوانید.
