برادران سیسترز:
اسمش هم آدم رو جذب میکنه به خوندنش.
یکی از دوستان این کتاب رو بهم پیشنهاد کرد.از این که اون دوست کتابخوان حرفه ای بود، هیچ شکی نداشتم ولی خب معمولا نمیتونی تشخیص بدی که چه کتابی رو به چه آدمی پیشنهاد کنی.
از نظر من کتاب باید به شخصیت خواننده اش بیاد.
برادران سیسترز دقیقا چیزی بود که من دوست داشتم بخونم.
دو برادر که از آدم کُش های حرفه ای هستند و در این کتاب داستان یکی از ماموریت های مهم شون رو می خونیم. روای کتاب یکی از برادران به نام ایلای هستش.
ایلای در خشونت از برادر بزرگتر خودش سطحش پایین تره و قابل انعطاف هستش.
برادر بزرگتر چارلی شخصیتی خشن و یک هفت تیر کش حرفه ای.
یکی از تعاریفی که من برای یک کتاب خوب دارم این هستش که
وقتی صفحاتی از کتاب رو خوندم و بعد کتاب رو کناری گذاشتم برای انجام کار دیگری، همچنان ذهنم درگیر این باشه که الان شخصیت های کتاب کجا هستند؟ قرار داستان به کجا و چطور پیش بره؟ و حتی گاهی اوقات دلم برای یک شخصیت کتاب تنگ هم میشه( مثل شخصیت آفاق در کتاب «بیرون در- محمود دولت آبادی عزیزم»)
دلم برای برادران سیسترز: چارلی و ایلای تنگ میشه!
پ ن: نمیدونم این کتاب با ترجمه ی دیگری هم هست یا نه، ولی ترجمهی آقای #پیمان_خاکسار بسیار عالی بود