چهارشنبه سی و یکم شهریور یک هزار و چهارصد
---------------------------------
این اولین تجربه ی خواندن از چخوف بودو بسی خوشحالم که اولین انتخابم، انتخاب خوبی بود.
داستان در مورد اتاقی هستش که در یک بیمارستان اختصاص داده شده به تعدادی از بیماران روانی.
فکر میکنم آدم های که توی اتاق شماره ۶ به نوعی زندانی بودند، تشبیهی هستش به آدم هایی که خارج از اون اتاق، در جامعه بیرون دارن زندگی میکنن ولی مثل همین چند بیمار روانی، زندانی بیش نیستند، حتی دیوانه!
نقل از کتاب:
آرامش و رضایت انسان بیرون او نیست، بلکه در خود اوست.
آدم معمولی توقع بد و خوب را از بیرون دارد، یعنی از کالسکه و اتاق کار، ولی انسانی که فکر می کند، همه ی اینها را در خودش دارد .
--------------
من مناظره آندری یفیمیچ رو با ایوان دیمتریچ خیلی دوست داشتم.
اوج داستان بود.
