چکیده:
عطار نیشابوری زندگی جالب و غم انگیزی داشته است از آن زمان که گدا را پس می زند و زندگی اش متحول می شود تا زمان مرگش که به طور غمگینی از دنیا می رود. عطار شعرهای عارفانه و عاشقانه ی زیادی دارد که باید حتما آنها را بخوانید. با ما همراه باشید تا در مورد عطار بیشتر بدانید.
عطار نیشابوری
عطار نیشابوری از شاعران نامی ایران در پایان قرن ششم و آغاز قرن هفتم می باشد که طرفداران زیادی دارد. عطار نیشابوری در سال 540 هجری معادل با 1146 میلادی در کدکن به دنیا آمد. به او عطار می گویند. عطاری پیشه ی پدر بود که محمد فرید الدین ابوحامد یعنی همان عطار، آن را بر خود گذاشت. وی طبابت و عطاری می کرد. هیچ کس نمی داند عطار نیشابوری طب را نزد چه کسی آموخت.
داستان جالبی در مورد تغییر زندگی عطار وجود دارد. بدین شیوه که روزی درویشی بر دکان عطار گذشت و از او کمک خواست. عطار بی اعتنا به او، مشغول کارهای خود شد و به درویش اعتنایی نکرد. درویش او را دوباره صدا زد و از او پرسید، تو چگونه می خواهی از دنیا بروی، عطار پاسخ داد، همانطور که تو از دنیا خواهی رفت. درویش گفت واقعا؟، سپس کاسه ی گدایی اش را زیر سر گذاشت و با گفتن یک بسم الله از دنیا رفت. عطار بسیار از دیدن این صحنه تحت تاثیر قرار گرفت که کار و حرفه ی خود را کنار گذاشت و نزد مرید شیخ رکن الدین اکاف نیشابوری رفت و توبه کرد.
اشعار عطار خاص خودش است. کتاب عطار نیشابوری شامل تعداد زیادی اثر است که گفته می شود او 180 اثر مختلف از خود به جای گذاشته است.
ماجرای مرگ این شاعر بزرگ از این قرار است که آنگاه که چنگیزخان مغول بر خراسان چیره می شود، عطار را گرفته و قصد جان او را می کند. یکی از میان جمع می گوید که او را نکش، به ازای آن هزار درم به تو خواهم داد. عطار می گوید مرا نفروشید که بیشتر از این نیز به شما خواهند داد. که بعد از چند ساعت مرد دیگری می آید و می گوید به ازای یک کیسه کاه عطار را میخرم، عطار می گوید الان بفروش که همین قدر می ارزم. مغول که از شنیدن این حرف بسیار عصبی شده بود، با یک ضربه عطار را از پای درآورد.
منابع:
سیمرغ - بیتوته - ویکی پدیا
