Leyli Shahryari·۲ ماه پیشنیشابور؛ شهری که هنوز در خواب ستارگان نفس میکشددر خراسان بزرگ، جایی میان کوه و کویر، شهری آرمیده است که گویی از فرط قدمت، زمان را فراموش کرده.نامش را هر طور بخوانی، بوی خاک کهن از آن برم…
نویسنده:حسین نجفعلی بیگی·۳ ماه پیشعطار و سور رئالیسم شرقی: بازخوانی الهینامه در پرتو جستجوی معنا و واکنش به ترومامقدمه: سکوت خلاق در مواجه با فاجعهیکی از پارادوکسهای جالب توجه در ادبیات فارسی، سکوت مطلق فرید الدین عطار نیشابوری درباره حملات ویرانگر مغ…
امیرحسن احمدی·۸ ماه پیشالهی نامه عطار نیشابوری، چنین گفت روزی حق پرستی...این کتاب شاهکاره! هرچقدر از این کتاب بگم کمه! من فقط تاحالا دوتا حکایت از این کتاب بیشتر نخوندم. و هر دوتا شاهکار بود. هر دوتا روحمو ارضا ک…
محسن یوسفیدرمسابقات کتابخوانی یارکتاب·۸ ماه پیشرویداد ملی بزرگداشت شاعر و عارف عطار نیشابورییارکتاب با همکاری معاونت آموزشی، پژوهشی و دانشجویی دانشگاه گناباد برگزار می کند. عطار یکی از شاعران و عارفان مشهور قرن ششم و هفتم هجری است…
محسن یوسفیدرمسابقات کتابخوانی یارکتاب·۸ ماه پیشرویداد ملی بزرگداشت شاعر و عارف عطار نیشابوریعطار یکی از شاعران و عارفان مشهور قرن ششم و هفتم هجری است که در حوالی نیشابور متولد شد. وی یکی از محبوبترین و پرکارترین شاعران ایرانی است…
فرزین حیرتی مقدم·۱ سال پیشجستاری بر افکار و احوال عطار نیشابوریفریدالدین ابوحامد محمد عطار نیشابوری مشهور به شیخ عطّار نیشابوری (۱۱۴۶م/۵۴۰ق – ۱۲۲۱م/۶۱۸ق) یکی از عارفان، صوفیان و شاعران ایرانی سترگ و بلن…
NTIRAPP·۲ سال پیششعر بعدجوی از نفس سگ گر قرب جان میبایدت از عطار نیشابوریبعدجوی از نفس سگ گر قرب جان میبایدت / ترک کن این چاه و زندان گر جهان میبایدت/باز عرشی گر سر جبریل داری پر برآر/ ورنه در گلخن نشین ...
NTIRAPP·۲ سال پیششعر دم مزن گر همدمی میبایدت از عطار نیشابوریدم مزن گر همدمی میبایدت / خسته شو گر مرهمی میبایدت تا در اثباتی تو بس نامحرمی / محو شو گر محرمی میبایدت / ...
NTIRAPP·۲ سال پیششعر زهی ماه در مهر سرو بلندت از عطار نیشابوریزهی ماه در مهر سرو بلندت / شکر در گدازش ز تشویر قندت جهان فتنه بگرفت و پر مشک شد هم / چو بگذشت بادی به مشکین کمندت / ...
NTIRAPP·۲ سال پیششعر تا درین زندان فانی زندگانی باشدت از عطار نیشابوریتا درین زندان فانی زندگانی باشدت / کنج عزلت گیر تا گنج معانی باشدت این جهان را ترک کن تا چون گذشتی زین جهان / این جهانت گر نباشد آن
