فریدون مشیری شاعر غزلسرا یا شعر نو؟

چکیده:

فریدون مشیری از بزرگان شعر و ادب فارسی است. او در شهرهای زیادی از جهان، شعرخوانی کرده است و بسیار محبوب است. آیا مشیری غزل می سرود یا شعر نو؟ می توان گفت هر دو. ابتدای شاعر بودنش شاهد شعرهای غزل و در اواخر شعرهای نو زیبایی را از مشیری داریم

فریدون مشیری

فریدون مشیر را با شعر معروف کوچه می شناسیم. از آنجا که می گوید "بی تو مهتاب شبی از آن کوچه گذشتم " تا در آخر شعر "بی تو اما به چه حالی من از آن کوچه گذشتم " به زیبایی تمام یک داستان عاشقانه غمگین را به تصویر میکشد. فریدون مشیری در سال 1305 در خیابان عین الدوله تهران به دنیا آمد. پدر و مادر او بسیار اهل شعر و مطالعه بوده اند. حتی مادر او نیز شعر می گفت.

بعدها فریدون مشیری از سن 15 سالگی شروع به سرودن شعر کرد. شعرهای او در آن زمان بسیار گیرا و جذاب بود. او با افراد نامی چون سیاوش کسرایی همکلاسی بود و با اخوان ثالث و هوشنگ ابتهاج دوست بوده است. اولین مجموعه ی شعری خود را در سن 28 سالگی در قالب کتابی به نام تشنه توفان به چاپ رسید. مقدمه ی این کتاب از محمدحسین شهریار و علی دشتی بود. خود فریدون مشیری در مورد این کتاب نخست خود می گوید "این کتاب اشعار چهارپاره ای بود که بعضی از آنها سه مصرع مساوی داشتند به اضافه ی یک قطعه کوتاه که هم وزن و هم قافیه بودند "

اشعار فریدون مشیری با قالب های چهارپاره و غزل شروع شد؛ اما ما شاهد اشعار زیبای نو از این شاعر بزرگ نیز هستیم. قواعد شهر نو را می توان در شعر کوچه دید.

مشیری در سال 1333 با زنی به نام اقبال اخوان ازدواج کرد. بابک و بهار فرزندان او هستند.

از کتاب های معروف این شاعر بزرگ می توان به تشنه توفان، گناه دریا، نایافته، بهار را باور کن، پرواز با خورشید و ... و از اشعار معروف او می توان به پرواز با خورشید، برگزیده ها، کتاب صوتی در گذرگاه جهان، کتاب صوتی چراغ چشم تو و ... اشاره کرد.

این شاعر بزرگ در سن هفتاد و چهار سالگی در آبان ماه 1379 در تهران به رحمت خدا رفت. مزار وی در قطعه ی 88 هنرمندان، ردیف 164 و شماره 10 می باشد.

منابع: بیتوته