پسرک جنگنده ی زخمی

#زندگی به کامم سخت امده ولی چاره ای جز تحمل زجر زندان تن برای رسیدن به طعم شیرین لیموهایی که زندگی بهم از دور نشان داده ندارم#

سلام رفیق نسبتا قدیمی

این روز هایی که حتی دورادور نگاهت به جنازه ی خسته ی من که کمی روح هم داخلش نیست نمی افتد، خیلی تغییر کردم

خیلی چیز ها یاد گرفتم ، خیلی به خودم برگشتم و وقتی خودم را نفرت انگیز یافتم دیدم که گاهی دور شدن بهتر جواب گوی من است...

#مثل تو که خیلی وقته ازم دور شدی:) #

هنوز هم با خودم در جنگ به سر میبرم...

هی من خودم را در خودم در هم میکوبم و هی خودم را میسازم ولی زود دوباره ان چیزی که ساختم را بمب باران میکنم چون به نظرم چشمگیر نیست!!!

هنوز هم مثل قبل چیز چشمگیری ندارم ولی روی ظاهرم کمی کار کردم... بدنم را ساختم اما باز هم ایده آل من نشد

از این همه جنگ با خودم زخم های زیادی برداشتم
زخم های چرکین و سوزان، عمیق و خون آلود، سرخ و خیس که هیچ انگار هیچ وقت بند نمی آیند اما از این همه زخم که برداشتم غمی ندارم حداقل زخم هایی است که خود به خود زده ام
اصلا خودم کردم که لعنت بر خودم باد!!!!
گاهی حس میکنم که به این خلا دورم نیاز دارم تا بتوانم ان را با چیز های جدیدی پر کنم شاید هم با چیز های قدیمی مثل درس
گاهی هم از این همه خلا متنفر میشوم و میگویم. مدعی های دوستی با من کجا رفته اند؟ چرا کسی حالم را نمیپرسد؟

بعد هم سیلی ای توی صورتم میزنم و میگویم که بس کن
بلند شو و به زخمی شدن ادامه بده
بجنگ این هومن آن هومن واقعی نیست
این هومن ، هومن واقعی را به صلابه کشیده!!!
این هومن را بکش تا آن هومن واقعی پا به میدان بگذارد
تنبل نباش
بجنگ
بجنگ
بجنگ
بجنگ
بمیر.