انسان در درون خود دو بُعد ضعف و قوت دارد.
من میگویم مراقب بُعد ضعف خود باشید چرا که هیچکس به انسان ضعیف علاقه ای ندارد و فقط شاید برای او دلسوزی کنند، اما مورد علاقه آنها نیست.
به فیلمها دقت کنید: شخصیتهای قوی با بُعد رفتاری خوب در فیلمها مورد ستایش قرار می گیرند و بیننده تمایل دارد فیلم را بارها ببیند. یقین دارد او حتما تا انتهای فیلم بر تمام چیزهای بد پیروز خواهد شد.
اکنون به شخصیت منفی و قوی فیلم دقت کنید، او نیز به چشم می آید ولی باز هم زمانی بیننده تمایل دارد فیلم را ببیند که شخصیت قویتری جلوی او ایستاده باشد. فیلمهایی که انسانهای بدبخت را نشان میدهد که هر روز بیچاره تر، ضعیف تر و بدبخت تر میشوند، مورد علاقه نیستند.
به طور مثال کسانی که بسیار ناله میکنند و گله دارند و همه چیز را سخت میبینند. تکه کلام آنها: داغونم. واااای ، چه روز بد و سختی، نمیتونم، ما نمیتونیم، از عهده ما بر نمیاد، وای بدبخت شدیم. جیگرم خونه، کاش بمیرم، کاش زودتر راحت شم، وای تموم شه راحت شیم، حالم خیلی بده و اصلا حل نمیشه، این دیگه خراب شد، بسیار زیاد کلامها و حالتهای مختلف …..
حال بُعد قوت را پرورش می دهیم. شاید در این حالت منتظر باشید شخص را پرخاشگر نشان دهیم اما اینطور نیست، در این حالت میبینید که آرام هستید، از عهده کارهایی که در توانمان هست بسیار خوب برمی آییم. قرار است زندگی کنیم،پس اگر چیزی آزارمان می دهد آن را کنار بگذاریم یا راهکاری برای مقابله با آن یا کمرنگ کردن آن بیابیم.
تجربه های خوب و بد بسیارند، این موضوع را درک کنیم.
خودمان را مدام محاکمه نمی کنیم، انسان محال است اشتباه نکند.
حال بد برای همه به وجود می آید، اما می توانیم مدت زمان طولانی در حال بد نمانیم .کسی یا چیزی را در نظرمان اینقدر بزرگ و بالا نبریم که در نبود او ناگهان فرو بریزیم.و در آخر،حتی اگر امروز را می توانی درصدی قوی باشی، لطفا به همان اندازه، امروز را قدرتمند زندگی کن.
منبع : تازه ترین ها
