چکیده
همه گیری کووید 19 باعث بحران سلامتی بی سابقه ای شده است. فشار بر نظام ملی سلامت باعث ایجاد تقاضای بی-سابقه ای به ویژه در برخی خدمات و واحدهای مراقبت همچون واحدهای مراقبت ویژه شده است.
هدف: آگاهی یافتن از تجربیات پرستاران در مراقبت از افراد مبتلا به ویروس کرونا در واحدهای مراقبت های ویژه.
روش: یک مطالعه ی پدیدارشناختی کیفی که شامل مرحله ی دوم از یک پروژه ی روش شناسی ترکیبی است. ما مصاحبه هایی با 17 پرستار که از بیماران مبتلا به کووید 19 در واحدهای مراقبت های ویژه پرستاری می کنند، انجام دادیم. این مصاحبه ها ضبط، ترانویسی، و با استفاده از تحلیل گفتمان موضوعی تجزیه و تحلیل شدند.
نتایج: این مقاله یافته ها پیرامون «ارزش منابع انسانی» را نشان می دهد که خود به طور ریزتری شامل موضوعات فرعی «مساله تخت نیست، مساله کارمند متخصص است»، «به دوش کشیدن بار بیمار» و عذاب کشیدن به دلیل «خوب مراقبت نکردن» است.
بحث: پرستاران متخصص به عنوان متخصصان پیشرو در مراقبت از بیماران وخیم طی همه گیری کووید 19 خود را مطرح کرده اند. این رهبری در چهارچوب یک فلسفه ی فراگیر اجرا می شود که در آن خِرَد، چابکی، و شهود عناصر کلیدی و زیربنایی شناسایی مساله و حل آن به شیوه ای خلاق هستند، ضمن این که خود را با نیازهای نوپدیدار بیمار و تیم مراقبت سلامت تطبیق می دهند.
نتیجه گیری: پرستاران متخصص با اجرای رهبری کارامد در محیط بالینی/درمانگاهی نقش پیشرفته ای را در مراقبت و مدیریت منابع انسانی ایفا کرده اند. مراقبت به واسطه ی بحران یادشده دچار اختلال شده است، امری که باعث درماندگی اخلاقی برای پرستاران شده است چون آنان قادر به برآوردن استانداردهای کیفیت و تعالی در مراقبت نبوده اند.
مقدمه
سازمان بهداشت جهانی (WHO) در روز 11 مارس 2020 همه گیری جهانی کووید 19 را اعلام کرد.1 در هفته های بعدی و طی دوره ای که موج نخست این همه گیری نامیده شد، این ابتلا به سرعت سراسر اروپا را درنوریدد؛ 163515 تَن تا پایان ماه مِی در اتحادیه ی اروپا و بریتانیا جان خود را از دست دادند. در اسپانیا، بر اساس داده های مربوط به وزرات بهداشت، 238564 مورد تأییدشده و 27121 مرگ ومیر رخ داد.2 جامعه ی خودمختار مادرید (CAW) یکی از بدترین مناطقِ متأثر از این همه گیری بود. تقاضا برای مراقبت بهداشتی، فشار فراوانی بر نظام سلامت عمومی که منابع مادی و انسانی آن ناکافی بودند، وارد کرد، بیمارستان های عمومی ناچار بودند تا بخش بزرگی از تجهیزات خود را برای مراقبت از بیش از 40 هزار فرد مبتلا که باید پذیرش می شدند، اختصاص دهد. فضاها برای مراقبت از بیماران وخیم باید گسترش داده می شد و تجهیزات و کارمندان لازم برای آنان فراهم می شد. پرستاران واحدهای مراقبت ویژه و فضاهای تازه که به طور ویژه ای در جامعه ی خودمختار بیمارستان های عمومی مادرید ایجاد شدند، مسئول مراقبت از 3574 فرد بستری شده در این واحدها طی آن ماه ها بودند.3
نتیجه گیری
پرستاران متخصص ICU نقش مهمی در تیم های مراقبتی طی موج نخست این همه گیری ایفا کرده اند، و توانمندی بالقوه ی خود برای مدیریت موقعیت های بالینی پیچیده نشان داده اند. آنان نقش مربی را برای متخصصان نوپا ایفا کرده اند و بار بیمار را در موقعیت هایی با منابع مادی و انسانی (متخصصان) کم، نابسامانی و بلاتکلیفی به دوش کشیده اند، امری که یک ظرفیت شایان توجه برای سازگاری را نشان می دهد.
ناممکن بودن استمرار مراقبت به شیوه ی معمول، لزوم اولویت بندی کردن مراقبت جنگی (مراقبت حداقلی، مراقبت بقا) بر مراقبت مفصل (مراقبت شخصی سازی شده، «مراقبت») و لزوم سازماندهی کردن این موضوع بر محور وظایف (در برابر مراقبت بیمارمحور) با یک تجربه ی ژرف از درماندگی اخلاقی توأم بوده است، از همین رو، آنان را به «قربانیان دوم» این همه گیری تبدیل می کند.
حضور و همراهی بیماران و خانواده ها اهمیت ویژه ای برای متخصصان پرستاری پیدا کرده است، و به یک روش تسکین عذاب متقابل تبدیل شده است.
این مقاله ISI در سال 2022 در نشریه الزویر و در مجله Enfermería Intensiva، توسط دانشگاه خودمختار مادرید منتشر شده و در سایت ای ترجمه جهت دانلود ارائه شده است. در صورت نیاز به دانلود رایگان اصل مقاله انگلیسی و ترجمه آن می توانید به پست دانلود ترجمه مقاله تجربه ی پرستاران مراقبت های ویژه طی همه گیری کووید 19 در سایت ای ترجمه مراجعه نمایید.
