فیل سفید در روانشناسی به چه معناست؟ چرا وجود فیل سفید در روانشناسی بسیار خطرناک است؟ سلام ، امروز میخام راجع به یه چیز جالب براتون صحبت کنم که شاید براتون عجیب و غریب باشه ولی باور کنید از نظر من یک روش درمانی هست ، این مورد برای من و یکی از دوستام خیلی پیش اومده که یه جسم ، یک وسیله یا یک چیزی خراب میشه ، یا به دلایلی نگاه کردن بهش باعث آزارتون میشه ، یا یه گوشه کناری مونده و نمیتونید ازش استفاده کنید ، یا وسیله ای رو به اشتباه خریدید و این خرید اشتباه دائما جلوی چشماتون هست و از این دست مسائل ...
شاید بگید حتما مهندس نصیری و دوستش خیلی لاکچری و پولدار هستن که چنین راهکاری بهتون میدن ولی باید بگم این موضوع هیچ ارتباطی به لاکچری بودن نداره ، یه جور تخلیه روانی هست که بسیار بهتون آرامش میده و باعث میشه روی کارهای دیگتون متمرکزتر بشید !! اما چی هست این تخلیه روانی ؟ این تخلیه روانی زمانی اتفاف میوفته که شما یکباره اون جسم یا وسیله رو خورد می کنید و نابود می کنید و بعدش احساس آرامش می کنید ! واقعا ؟ بله واقعا بعدش احساس فوق العاده خوبی خواهید داشت .
من به این توی بحث روانشناسی می گم از بین بردن فیل های سفید زندگی ، یعنی چی ؟ جریان فیل سفید یه جریان مدیریتی هست که میگه یه زمانی پادشاهی بود که یه فیل سفید بی خاصیت داشت ! که کلی پول خرج این می کردن و یه هدیه به این پادشاه بود ! پادشاه مرد و مرتب پادشاهان بعدی نسل در نسل ( مثلا فیل خیلی عمر کرده ) از این فیل مراقبت می کردن و خرجش می کردن و هزینه های زیادی بابتش می کردن ! پادشاه جدید که اومد گفت چرا روی این فیل خرج می کنید ؟
سودش چی هست ؟ یکی گفت هیچ سودی نداره و فقط چون زیاد خرجش کردیم باز هم خرجش می کنیم ! پادشاه جدید دستور داد فیل سفید رو کشتن و دیگه خرج اضافه ای وجود نداشت ! دیگه روی چیزهای بی خاصیت انرژی گذاشته نمیشد و البته پادشاه می تونست به مسائلی مهمتر از بحث مالی فیل سفید بپردازه و روی کارش متمرکز شد ! خوب حالا ما فیل های سفید زندگیمون رو باید بشناسیم و نابودشون کنیم ... قرار نیست یه چیزی چون براش خرج کردیم و از واژه حیفه ! شاید یه روزی به کارمون بیاد بزاریم ذهنمون رو درگیر کنه ... من به شخصه توی زندگیم خیلی فیل سفید داشتم که نابودشون کردم که از بچگی خیلی کار آرامشبخشی برام بوده .
فکر می کنم سال پیش بود که یه دستگاهی رو بهم یکی از دوستانم فروخت به قیمت دو میلیون تومن که کارش رمزنگاری اطلاعات بود و کلی اصرار داشت که امنیت بالایی داره و توی ایران کسی از این نداشته و میخوایم تولید انبوهش کنیم و ... بهم گفت که به تو رایگان میدمش تست کن چون برند هستی تو اینکار اوکی بود معرفی کن ! بعد از اینکه دستگاه به دستم رسید متوجه شدم دوستم میگه پولش رو به حسابم واریز کن ! من بهم برخورد یه کم ! چرا ؟
چون من نیازی به اون دستگاه نداشتم قرار بود از برندم استفاده کنم همین ! بعد بهش این موضوع رو گفتم و اون گفت اشکال نداره یه هفته تستش کن ولی من نگفتم رایگانه ها !! اینو که گفت من اون رگ ترکیم بالا زد ! خیلی این چیزها بهم بر میخوره ! یه جوری صحبت شد که انگار میخام از روی این دستگاه کپی کنم و الان به من مشکوک هستن ! گفت دستگاه مال خودت هیچی نمیخاد بدی فقط زود تست کن سریع بهم برش گردون !
( بعد از کلی غرغر) من هم فیل سفید رو نابود کردم ! دو میلیون تومن ( برام سنگین بود ولی به هر حال ) ریختم به حسابش ، دستگاه رو با سیم چین ریز ریز کردم و بعد براش عکس و فیلم رو گرفتم و نشون دادم که نابودش کردم و بعد به کلی این دوست رو از زندگیم خارج کردم ! شاید بگید چقدر سختگیرانه ! ولی باور کنید اونقدر حس بعدش خوب بود که با دنیا عوضش نمی کنید ! دیگه هیچوقت روی مخم نبود ... نمیتونستم فکر کنم که اون داره فکر می کنه که من دارم خیانت در امانت می کنم و دستگاهش رو کپی می کنم ! بعدشم دوستیکه اینقدر اعتماد به آدم نداره همون بهتر که نباشه ...
این جزو اون فیل سفید های عاشقانه عارفانه بود ! من با یکی قرار بود ازدواج کنم که نشد و در حین این چند سالی که مثلا نامزد بودیم دو تا کادو برای من آورده بود که یکیش یه ساعت گرونقیمت بود که اون موقع 700 هزار تومن پولش بود ! من هر موقع این رو نگاه می کردم بعد از پایان رابطه روزهای بد زندگیم جلوی چشمم میومد و خاطرات داغونم ! این فیل سفید رو هم نابود کردم ! یعنی در وهله اول طاقت نداشتم این ساعت رو بدم یکی استفاده کنه باید نابودش می کردم که راحت می شدم ! رفتم چکش رو برداشتم اول حسابی خوردش کردم ، بعد هم انداختمش رو زمین بنزین ریختم روش آتیشش زدم ! وای که چقدر لذت بخش بود ... آرامش بعد از این اتفاق فوق العاده بود ...
خیلی تو زندگیم سر خرید تجهیزات کلاه سرم رفته ! یعنی به واسطه صداقتی که داشتم هیچوقت سر هیچ مبلغی چونه نزدم و ملاک رو صداقت گذاشتم و اکثرا هم روی بد ماجرا نصیبم شده اما خوب ! تقریبا تابستون همین امسال بود که بالاخره تصمیم گرفتم تجهیزات ماهیگیری بخرم برای خودم ! گفتم براش 800 هزار تومن خرج می کنم و یه چیز حرفه ای می خرم ! رفتم یه مغازه تو اول میدون کرج که وسایل شکار و ماهیگیری داشت .
رفتم تو مغازه گفتم قلاب ماهیگیری میخام ( بعدا فهمیدم که این حرف یعنی هیچی بلد نیستم و طرف میدونه که باید بهم قالب کنه جنساشو ) خلاصه سرتون رو درد نیارم ! 800 هزار تومن پول بی زبون رو دادم برای اینکه اجناسی که واقعا 300 هزار تومن هم ارزش نداشتن رو بخرم ! بعد از مدتی شاید 4 بار استفاده از چوب ماهیگیری متوجه شدم نوک چوب ریش ریش شده ! چرخ چوب یا همون لنسر پلاستیکی بوده و خراب شده ! چشمی چوب زنگ زد و ... تمام قلاب هایی که بهم داد برای آب شور هم همش زنگ زدن به خاطر اینکه آب شور نبودن ! خوب اول گفتم بزار بفروشمش !
گذاشتمش تو دیوار که تازه متوجه قیمت واقعیش شدم ! رفتم مغازه ای که خریده بودمش گفتم میخام تعمیرش کنم گفت 50 تومن هزینه داره ! چوبی که کلا 120 تومن ارزش نداشت ! خلاصه این بدجور جلوی چشمم رو گرفته بود تا اینکه فیل سفید رو نابود کردم ! چوب رو در آوردم و کامل تیکه تیکش کردم و انداختمش دور ... دو هفته ذهن من درگیر این بود که این رو بدم به یکی ! این رو تعمیر کنم ! این رو روش خرج کنم ! آفتابه خرج لهیمه ! خلاصه بدجور روی مخم بود طوی که وقتی نگاهش می کردم احساس می کردم که سرم کلاه رفته و این خیلی بد بود ... نابودش کردم و حس فوق العاده خوبی پیدا کردم
تجربیات زیادی دارم از بچگی سر این موضوع ، چخ تی شرت هایی که سوزوندم ! چه کفش هایی که نشستم با چاقو پاره پاره کردم ! چه جوراب هایی که با اسید نابود کردم و ... نمیدونم شاید این یک اختلال روانی باشه اما من به کسی صدمه نزدم ، فقط وقتی احساس بدی نسبت به یه جسم ، یک شیء یا یه چیز بد دارم که رو مخمه باید کلا از جلوی چشمام محو بشه تا بتونم متمرکز بشم ، شاید یکی از دلایل موفقیم هم همین باشه که کلا نمیزارم چیزی باعث انحرافم از مسیر بشه و خیلی چیزهایی که دیگران با اهمیت و ارزشمند میدونن برای من ارزشی ندارن ، نظر شما هم برام مهمه خوشحال میشم بهم بگید این یک مشکل روانشناسی هست یا نه یک اتفاق معمول و منطقی ...
