برنامه شهروندی اقتصادی دومینیکا در سال 1993 راه اندازی شد، اما محبوبیت خود را تنها در سال 2015 پس از امضای توافقنامه سفر بدون ویزا با کشورهای اتحادیه اروپا با دومینیکا به دست آورد. از زمان شروع این برنامه تاکنون بیش از 12000 پاسپورت صادر شده است. زندگی دانشجویی در دومینیکا یکی از پر استقبال ترین برنامه مهاجرتی این کشور محسوب می‌شود.
در مورد این کشور به غیر از این که تابعیت دوم را با سرمایه گذاری ارائه می دهد، چه می دانید؟ دومینیکا مهد اکوتوریسم است. برای گسترش دانش شما در مورد این کشور، حقایق مهمی در مورد آموزش، پزشکی، سیستم حمل و نقل و اقتصاد دومینیکا در یک مقاله گردآوری کرده ایم.
2 بخش آموزشی در جزیره وجود دارد:
سیستم آموزشی به طور سنتی به 4 سطح تقسیم می شود:
بیش از 80 مؤسسه آموزشی پیش دبستانی در دومینیکا وجود دارد. والدین باید هزینه تحصیل را بپردازند، زیرا همه این امکانات خصوصی است. اکثر دانش آموزان فرزندان والدینی هستند که درآمد بالاتر از حد متوسط دارند.
تحصیل در مدرسه برای کودکان 5 تا 16 سال رایگان و اجباری است. هزینه آموزش توسط دولت و جوامع مذهبی محلی پرداخت می شود. بچه ها معمولاً مدرسه ابتدایی را از 12 سالگی (عادی) تا 15 سالگی (در صورتی که تحصیل را در سن 5 سالگی شروع کرده باشند) به پایان می رسانند. پس از اتمام دوره، تمام فارغ التحصیلان امتحانات جامع را پشت سر می گذارند.
تعداد کل مدارس فعال در جزیره 63 مدرسه است که 5 مورد از آنها خصوصی است. دانش‌آموزان مدارس خصوصی نه تنها از آموزش باکیفیت، بلکه تربیت خوب نیز برخوردار می‌شوند. پیشرفته ترین مدارس خصوصی دومینیکا عبارتند از: Convent Preparatory School و Pioneer Prep School Dominica.
جوانان اغلب برای ادامه تحصیل به خارج از کشور می روند زیرا دومینیکا تنها 3 موسسه آموزش عالی دارد: دانشکده پزشکی دانشگاه All Saints، دانشکده زیست شناسی دریایی و موسسه بوم شناسی دریایی گرمسیری.بریتانیا، ایالات متحده آمریکا، فرانسه و سایر کشورهای منطقه کارائیب مشتاقانه میزبان متقاضیان دومینیکا هستند.
سطح خدمات بهداشتی در دومینیکا بسیار بالا است. با این حال، برای درمان پیشرفته و در صورت اورژانس بیمار به مارتینیک یا باربادوس منتقل می شود. باید هزینه خدمات پزشکی در کشور را پرداخت کرد. شهروندان باید بیمه درمانی فردی داشته باشند.
دومینیکا دارای سیستم حمل و نقل توسعه یافته است. برخی از جاده ها روکش آسفالت خوبی دارند، اما جاده های استانی اکثراً وضعیت بسیار بدی دارند. رانندگی در اینجا به سمت چپ است.
تاکسی محبوب ترین و مقرون به صرفه ترین حمل و نقل در دومینیکا است. راحت ترین راه برای رسیدن به شهر دیگر با اتوبوس است. برای کرایه ماشین در جزیره، فرد باید گواهینامه رانندگی موقت محلی داشته باشد.
دو فرودگاه در دومینیکا وجود دارد، Melville Hall و Canefield که از پروازهای خطوط هوایی داخلی استقبال می کنند.
دومینیکا هر ساله میزبان جشنواره جهانی موسیقی کریول است. متخصصان ماهیگیری به طور منظم برای شرکت در مسابقات قهرمانی محلی به کشور می آیند. محبوب ترین فعالیت ها غواصی، پیاده روی و دوچرخه سواری است.
غذاهای دومینیکا ترکیبی از سنت های بومی آمریکا، اسپانیایی، فرانسوی و انگلیسی است که با ویژگی های محلی مزه دار شده است. در اینجا اغلب از گوشت و غذاهای دریایی برای پخت و پز استفاده می کنند. غذاهای لذیذ محلی با گوشت ایگوانا، پوسوم، آگوتیس و ماهی کوچک تیتیری تهیه می شود.
خاک حاصلخیز جزیره، برداشت غنی از میوه ها و سبزیجات را تولید می کند. در میان طیف گسترده ای از نوشیدنی های الکلی، رم محلی محبوب ترین نوشیدنی محسوب می شود.
پاسپورت دومینیکا مرزهای 119+ کشور جهان را باز می کند. شهروندی دوم فرصتی برای کاهش بار مالیاتی، محافظت از دارایی ها (دارندگان پاسپورت کارائیب حق افتتاح حساب در بانک های معتبر اروپایی دارند)، داشتن یک برنامه B در مواقع اضطراری در کشور خود و درخواست ویزای طولانی مدت در ایالات متحده را می دهد. اگر در مورد متقاضیان فردی صحبت کنیم، با در نظر گرفتن هزینه های اضافی، شهروندی کشوری که با کمک مالی غیرقابل بازپرداخت به صندوق دولتی دریافت می شود، 110000 دلار هزینه خواهد داشت.
در مورد کشورهای کارائیب، حداقل سه دلیل را می‌توان نام برد که می‌توان یکی از کشورهای منطقه را خانه دوم خود دانست:
