همان همیشگی
امین محمدی
دهمین قسمت از مسابقهی «هفت‌خان» در حالی پخش شد که بعد از یک بار تجربه‌ی حضور سلبریتی در برنامه (با علیرضا طلیسچی) به تنظیمات کارخانه برگشته و از مردم معمولی در مسابقه استفاده می‌شود.
اگر رشیدپور در نمونه‌ی مشابه (مسابقهی تلویزیونی «سیم آخر») سعی می‌کند تا با شعر و شاعری و کمک نکردن به شرکت‌کننده‌ها روند برنامه را پیش ببرد، گلزار در هفت‌خان روش کاملا برعکسی را در پیش گرفته. چیزی که از قسمت اول تا به‌الان در اجرای گلزار می‌بینیم پافشاری و تاکید او برای بقای شرکت‌کننده‌ها در روند مسابقه است. اتفاقی که بعضی وقت‌ها این‌قدر زیاد می‌شود که می‌تواند بیننده را عصبی کند. البته این موضوع به برنامه هم بستگی دارد. هفت‌خان از قسمت دوم به بعد (منهای قسمت علیرضا طلسیچی) در هر برنامه دو تیم شرکت‌کننده دارد. آن‌ها اگر خیلی زود حذف شوند، مجموع زمان برنامه چیزی کم‌تر از استاندارد پخش می‌شود و همین باعث می‌شود تا گلزار نخواهد شرکت‌کننده‌ای زود از جریان مسابقه خارج شود. در کنار این موضوع، به‌نظر می‌رسد که گلزار در اجرا کمی راحت‌تر شده. وقتی سوالی مطرح شد که کدام پادشاه پسرش را کور کرد، گلزار اشاره می‌کند که در چه زمانی این سوال طرح شده. او در زیرمتن به قتل وحشتناک بابک خرمدین توسط والدینش اشاره می‌کند و سعی دارد تا با اخبار روز همراه باشد. اتفاقی که در برنامه‌های ضبطی پلتفرم‌های مختلف اتفاق نمی‌افتد. چون که برنامه‌های به‌شکل سری و پشت سر هم ضبط می‌شوند و نمی‌توانند اتفاقات روز را پوشش دهند. در کنار این ایده‌ها گلزار همواره سعی دارد تا احترام شرکت‌کننده را حفظ کند. درحالی که رشیدپور دائما در سیم آخر پس از پاسخ به سوال‌ها از شرکت‌کننده‌ها می‌خواهد تا درباره‌ی آن توضیح بدهند و اگر توضیح ندهند مچ آن‌ها را می‌گیرد، گلزار اما سوتی‌های آن‌ها را پای هول شدن می‌گذارد و تمام سعی‌اش را می‌کند تا شرکت‌کنندگانش خنگ به‌نظر نرسند. سبکی در اجرا که به‌طور مثال اگر به فرزاد حسنی سپرده می‌شد، بعید بود تا برای رعایت آن تلاشی کند! البته او در بخشی از این قسمت از کوره در رفت و اشاره کرد کسانی که در این برنامه شرکت می‌کنند باید اطلاعات عمومی را بلد باشند!
برای خواندن ادامه تحلیل کلیک کنید
