دیدگاه خود را بنویسید / تمام مطالب، کسب و کارهای برتر / توسط رضا دلاوری
دی اچ ال یکی از معروف‌ترین برندهای حمل‌ونقل با تمرکز بر فعالیت‌های بین‌المللی است. این شرکت یکی از برترین سیستم‌های حمل‌ونقل جهان است.
دی اچ ال (DHL) با نام کامل Dalsey, Hillblom and Lynn یک شرکت آلمانی-آمریکایی فعال در صنعت حمل‌ونقل است. امروزه برند دی اچ ال به‌عنوان یک زیرمجموعه از شرکت لجستیکی آلمانی Deutsche Post DHL شناخته می‌شود که بعضی از زمینه‌های ویژه‌ی پستی مانند ارسال سریع بسته را مخصوصاً در مقاصد بین‌المللی (EMS) را پوشش می‌دهد. طبق آمارها، دی اچ ال سالانه به‌طور میانگین ⅓ میلیارد بسته در اقصا نقاط جهان جابه‌جا می‌کند.
شرکت پستی DHL در ابتدا فعالیت خود را در ایالات‌متحده با تمرکز بر بازارهای بین‌المللی آغاز کرد. شرکت پست آلمان از سال ۱۹۹۸ به مرود شروع به خرید سهام DHL کرد تا اینکه در سال ۲۰۰۱ قسمتی از سهام کنترلی و مدیریتی را در دست گرفت. نهایتاً در دسامبر ۲۰۰۲ قسمت قابل‌توجهی از سهام کنترلی توس شرکت پست آلمان خریداری شد. برند DHL توسط پست آلمان در حوزه‌های مختلف حمل‌ونقل مورداستفاده قرار گرفت و حتی منجر به تغییر نام شرکت پست در اکثر زمینه‌های عملیاتی شد.
فرانتز فون تاکسیز به‌عنوان بنیان‌گذار سیستم پستی مدرن شناخته می‌شود. او بر اساس دستوری که از سلسله‌ی خانواده‌ی هابزبرگ در آلمان دریافت کرده بود، یک سیستم پستی برای حمل بسته تأسیس کرد که تا قرن ۱۶ میلادی در تمامی بخش‌های اروپای غربی اجرا می‌شد. رفته‌رفته ایستگاه‌های پستی به مراکز مهم اقتصادی تبدیل شدند.
در قرن ۱۴ تا ۱۶ مردم اروپای غربی با توسعه‌ی سیستم پستی شاهد مکان‌هایی بودند که برای تجارت، یافتن محل استراحت، تبادل پول و حتی استراحت اسب‌ها بسیار مناسب بودند. درنتیجه ایستگاه‌های پستی به نقاطی مهم در توسعه‌ی روستاها و شهرها مبدل شدند.
فردریش ویلهلم که از مقامات امپراتوری آلمان بود، در ۲۱ آوریل ۱۶۴۶ شروع به قانون‌گذاری سیستم پستی در این منطقه کرد. او سیستم قانونی را بین منطقه‌های مهم آلمان راه‌اندازی و مدیریت می‌کرد. از بارزترین کاربردهای سیستم پستی در آن زمان می‌توان به اطلاع‌رسانی مذاکرات جنگ معروف ۳۰ ساله اشاره کرد. نتایج مذاکرات به‌واسطه‌ی سیستم پستی به اطلاع مقامات می‌رسید و نهایتاً موجب ایجاد صلح بین طرفین درگیر شد. سیستم ابداعی ویلهلم، به اشخاص حقیقی و تاجران هم خدمت ارائه می‌کرد.
ماری متیاس نیکولاس دانزاس از افسران مشهور ارتش ناپلئون بود، او بعد از جنگ واترلو به صنعت حمل‌ونقل وارد شد. دانزاس شرکت خود را در منطقه‌ی French Alsace راه‌اندازی کرد و شرکت او از پیشگامان حمل‌ونقل ریلی و بخار در اروپا بود. شرکتی که در قرن نوزدهم سهم بزرگی از فعالیت‌های پستی مهم اروپا را در دست داشت.
دانزاس به‌مرور فعالیت‌های خود را به سمت حوزه‌های بین المللی هدایت کرد و حتی به‌عنوان نماینده‌ی شرکت پست سوئیس، وظیفه‌ی حمل بسته در اروپا را بر عهده گرفت. آن‌ها از سال ۱۸۸۴ میلادی به سطح بالایی از رشد رسیده بودند به‌طوری‌که تحویل ۲۴ ساعته کالا بین انگلستان و سوئیس را به‌صورت تضمینی انجام می‌دادند. تاریخچه‌ی دانزاس به این دلیل ذکر شد که شرکت او در سال ۱۹۹۹ میلادی به زیرمجموعه‌ی شرکت پست آلمان ملحق شد.
هاینریش فون استفن مدیر شرکت پستی کنفدراسیون آلمان شرقی در قرن نوزدهم بود. او برای ایجاد اتحاد برای برقراری سیستم پست بین‌المللی، پیشنهادی به کشورهای منطقه داد. در ۹ اکتبر ۱۸۷۴، یک توافق‌نامه بین ۲۲ کشور امضا شد و طی آن General Postal Union راه‌اندازی شد. در سال ۱۸۷۸ این شرکت به Universal Postal Union تغییر نام داد.
یونیورسال پستال یونیون از سال ۱۹۴۸ میلادی به‌عنوان یک زیرمجموعه به سازمان ملل پیسوت و مرکز فعالیت‌های آن هنوز در برن است. خدمات پستی بین‌المللی و تنظیم قوانین پستی، بخش مهمی از اقدامات این سازمان بین‌المللی است. همچنین آن‌ها به کشورهای درحال‌توسعه کمک می‌کنند تا خدمات پستی با کارایی و بازدهی بالا ایجاد کنند.
در حال حاضر حدود ۶ میلیون نفر در سیسم پستی بیش از ۷۰۰ هزار مرکز پستی جهان در حال فعالیت هستند که هماهنگی و قوانین کاربردی خود را مدیون اتحاد اولیه‌ی اروپایی‌ها می‌دانند، قوانینی که به‌جابه‌جایی ۴۴۰ میلیارد بسته در سال در اقصی نقاط جهان می‌انجامد.
علاوه بر اتحاد اروپایی که در قرن نوزدهم توسط آلمانی‌ها اجرا شد، تغییراتی بنیادی در خود کشور نیز روی داد که موجب نظم دهی بیشتر به سیستم پستی شد. از سال ۱۸۷۶ سیستم پستی و تلگراف آلمان با مدیریت سازمانی بزرگ و دولتی به کار خود ادامه دادند و یک اتحاد در داخل آلمان شکل دادند. اتحادی که به نام شرکت Reichs-Pust und Telegraphenverwaltung شناخته می‌شد و هاینریش فون استفان مدیر آن بود.
دولت امپراتوری آلمان در دهه‌های اخیر قرن نوزدهم به اهمیت پست و جابه‌جایی اخبار پی برد. به همین علت اتحادیه‌ها و خصوصاً سازمان دولتی برای مدیریت حمل‌ونقل راه‌اندازی شدند. در حقیقت آلمانی‌ها می‌خواستد کنترل کاملی بر فرایندهای جابه‌جایی اخبار و همچنین ارتباطات مردمی به دست بیاورند.
در دهه‌های ابتدایی قرن بیستم تغییرات مهم دیگری در سیستم پستی آلمانی‌ها روی داد، تغییراتی که رفته‌رفته به سراسر اروپا گسترش یافت. در سال ۱۹۳۴ و بعد از اجرای فرمان Reichspost Finance، شرکت پستی آلمانی‌ها به‌عنوان سازمانی مستقل و تحت قانون‌گذاری وزارت پست رایسش، شروع به فعالی کرد. این شرکت تحت عنوان Deutsche Reichspost فعالیت می‌کرد و به می‌توان گفت که بنیان‌گذار تأسیس پست آلمان بود.
مقاله پیشنهادی: ایمیل مارکتینگ یا بازاریابی ایمیلی چیست؟
شرکت رایش پست بعد از چندین دهه فعالیت و گذر از دوران حاکمیت رایش و نازی‌ها، در سال ۱۹۵۰ نام خود را به Deutsche Bundepost تغییر داد. شرکت جدید به شکل یک سازمان دولتی فعالیت خود را از سر گرفت و وظایف مربوط به سرویس‌های پست داخلی و بین المللی را عهده‌دار شد.
همان‌طور که گفتیم، DHL اساساً آمریکایی است و به‌مرور به شرکت پست آلمان اضافه شد. آمریکایی‌ها در سال‌های جنگ سرد و مبارزات شدید بر سر مرزهای علم و فناوری، فعالیت‌های زیادی برای تسلط بر بازار حمل‌ونقل و ارتباطات داشتند. فقط چند ماه بعد آن که خبر فرود نیل آرمترانگ بر روی سیاره ماه، ایلات متحده را پیروز جنگ سرد کرده بود، چند کارآفرین آمریکایی؛ به فکر توسعه‌ی سیستم پستی افتادند.
آدرین دالسی، لری هیلبلام و رابرت لین کارآفرین‌هایی بودند که در سان‌فرانسیسکوی آمریکا برای راه‌اندازی کسب‌وکاری در حوزه‌ی لجستیک، هم‌پیمان شدند. آن‌ها در سال ۱۹۶۹ میلادی شرکت DHL را تأسیس کردند که از اول اسم هرکدام، برای ساخت نام برند آن استفاده شده بود. بنیان‌گذاران DHL سعی می‌کردند تا حمل‌ونقل نامه‌ها که از مسیر آبی انجام می‌شد را بهینه کنند. ایده‌ی استفاده از هواپیما بین بندرها و بررسی سریع‌تر مرسوله‌ها، راهکاری بود که توسط این سه کارآفرین برای ارائه‌ی خدمات سریع‌تر مطرح گردید.
ایده‌ی این سه کارآفرین، زیربنایی برای تأسیس یک شرکت بین‌المللی شد. بنیان‌گذاران شرکت در ابتدا اسناد پستی را شخصاً با هواپیما از سان‌فرانسیسکو به هونولولو ارسال می‌کردند. دی اچ ال از همان ابتدای فعالیت، رویکردهایی را برای کاهش زمان جابجایی بسته‌ها پیاده‌سازی کرد و به این وسیله سرعت را به‌عنوان یک مزیت برای خود کسب کرد.
دی اچ ال با سرعتی بابا فرایند رشد و توسعه را طی کرد و به یک خدمت سریع بین کالیفرنیا و هاوایی مبدل شد. سپس آن‌ها نقاط پوششی آن‌ها به سراسر شرق آمریکا گسترش پیدا کرد. اولین مشتری رسمی دی اچ ال، Bank Of America بود که به شرکتی مسنجم و واحد برای جابه‌جایی نامه‌ها و اسناد بانکی احتیاج داشت.
بنیان‌گذاران دی اچ ال بعد از موفقیت‌های اولیه به وضعیت موجود راضی نبودند و توسعه‌ی بین‌المللی را در اولویت قرار دادند. توسعه‌ی شبکه‌ی پستی از حیاتی‌ترین بخش‌های فرایند گسترش فعالیت‌های شرکتی در این حوزه به شمار می‌رود. دی اچ ال هم اولین برنامه‌ریزی‌های خود را برای توسعه این بخش انجام داد. فعالیت شرکت در شرق دور و کرانه‌ی اقیانوس آرام در سال ۱۹۷۱ میلادی انجام شد و یک سال بعد، کشورهایی مانند هنگ‌کنگ، استرالیا و سنگاپور میزبان دی اچ ال بودند.
دهه‌ی ۱۹۷۰ میلادی مصادف با توسعه‌ی سریع بین‌المللی DHL بود. آمریکای لاتین، اروپا، غرب آسیا و آفریقا در همین دهه به مناطق تحت پوشش سرویس‌ها این شرکت اضافه شدند و رفته‌رفته، حمل‌ونقل سریع هوایی به سرویس رایج در کل دنیا تبدیل شد.
در سال‌هایی که DHL در حال توسعه‌ی بین‌المللی خود بود، رقیب او یعنی فدرال اکسپرس بازار داخلی را تحت تسلط خود قرار می‌داد. بنیان گذران DHL برای توسعه‌ی بازارهای بین‌المللی، پو چانگ را که از کارآفرینان مشهور هنگ گنگی بود، استخدام کردند. او شرکتی به نام DHL International در کنار شرکت اصلی احداث کرد. از آن زمان دی اچ ال با دو شرکت به فعالیت خود ادامه می‌داد که یکی در ردوود سیتی کالیفرنیا و دیگری در بروکسل بلژیک قرار داشت. با اینکه این دو شرکت به‌عنوان بازوهای اجرایی با یکدیگر فعالیت می‌کردند، اما شعبه‌ی بین‌المللی واقع در بلژیک رشد بیشتری را تجربه کرد، به‌طوری‌که در سال ۱۹۸۳ میلادی پنج برابر شرکت اصلی شد.
پست آلمان کنترل کامل DHL را در دست گرفت و در زمان رقابت سنگین سرویس‌های پستی، تغییرات ساختاری قابل‌توجهی در ساختارهای دی اچ ال انجام داد. تغییر اول، تجزیه شرکت بزرگ پیشین بود. فرایندی که به دلیل امضای دستوری به نام Postal Reform I در سال ۱۹۸۹ میلادی اجرا گردید و باعث تحول در Deutsche Bundespost شد. این تغییرات مهم عبارت بودند از:
از شرکت‌های دیگری که در اواخر قرن بيستم راه‌اندازی و بعدها به پست آلمان ملحق شدند می‌توان به Exel اشاره نمود. در سال ۱۹۸۹ میلادی کنسرسیوم حمل‌ونقل ملی بریتانیا، شرکتی به نام Exel راه‌اندازی کرد تا بعدها آن را به یک شرکت جهانی درزمینهی لجستیک تبدیل کند. کنسرسیوم حمل‌ونقل ملی بریتانیا بزرگ‌ترین سازمان حمل‌ونقل و لجستیک در بریتانیا به شمار می‌رفت و ساخت برند جدید، تصمیم مهمی در توسعه و گسترش فعالیت‌های آن‌ها بود. درهرحال، برند اکسل که بر توزیع و انبارداری مخصوص تولیدکننده‌ها و خرده‌فروش‌ها متمرکز است، در سال ۲۰۰۵ میلادی به‌عنوان یک زیرمجموعه به پست المان ملحق شد.
در سال ۱۹۹۵ دولت آلمان تصمیم گرفت تا شرکت‌های تفکیک‌شده از پست آلمان را به‌صورت سهامی به سرمایه‌گذاران خصوصی واگذار کند. البته بخش مهمی از سهام در اختیار دولت بود، اما شهروندان عادی نیز می‌توانستند سهام شرکت‌های پستی را خریداری کنند. همچنین سازمانی دولتی افتتاح شد تا نظارت بر سهام و اجرای نقش دولت را در سه شرکت مرتبط با پست را انجام دهد. این تغییرات با هدف خصوصی‌سازی صنعت پست در آلمان اعمال شدند. تغییراتی که رفته‌رفته شرکت پست آلمان را از سازمانی دولتی و ضرر ده، به شرکتی خصوصی و سودآور تبدیل می‌کرد.
مقاله پیشنهادی: معرفی مؤثرترین فوت و فن‌های افزایش بازدید استوری اینستاگرام
در واپسین سال‌های قرن بیستم میلادی شرکت پست آلمان علاوه بر تغییرات زیرساختی، تغییرات فنی را هم اعمال می‌کرد. مثلاً از بروزترین فناوری‌های لجستیکی در مراکز تحویل شرکت استفاده می‌کرد تا نامه و بسته‌ها با بالاترین سرعت در آلمان جابه‌جا شوند. تغییرات ساختاری در مراکز اصلی شرکت گست آلمان، سرعت توزیع مرسوله‌ها را روز به روز در آلمان افزایش می‌داد.
در سال ۱۹۹۸ میلادی یکی از سرمایه‌گذاری مهم آلمانی‌ها در بهینه‌سازی سیستم توزیع مرسوله انجام شد. هدف از این سرمایه‌گذاری، مدرن سازی مراکز تحویل نامه بود که درنهایت به افتتاح ۸۳ مرکز محصول با تکنولوژی‌های روز انجامید. سطح بالای استاندارسازی و اتوماسیون در مراکز پستی، کیفیت و بهره‌وری را افزایش می‌داد. اتوماسیون سیستم پستی به‌صورتی انجام‌شده بود که در سال‌های پایانی دهه ۱۹۹۰، بیش از ۹۰ درصد مرسوله های پستی به کمک ماشین‌آلات دسته‌بندی می‌شدند. همچنین سرعت خدمات به‌گونه‌ای افزایش پیدا کرد که ۹۵ درصد از مرسوله‌ها تا ۲۴ ساعت بعد به مقصد تحویل داده می‌شدند.
زمانی که شرکت آلمانی به توسعه‌ی فعالیت‌های خود فکر می‌کرد، شریک آینده آن یعنی شرکت آمریکایی در حال رقابت با فعالان حرفه‌ای بازار آمریکا بود. رقبای بزرگ DHL در دهه‌ی ۱۹۸۰، فدکس و یو پی اس بودند که شرایط را برای آن‌ها سخت می‌کردند. یکی از مهم‌ترین قراردادهای مهم آن زمان با هتل‌های زنجیره‌ای هیلتون ثبت گردید و طبق این قرار دارد، دی اچ ال متعهد به دریافت و تحویل نامه به ۴۹ هتل هیلتون شد. فرایند ارسال و دریافت نامه‌ها با بهره‌گیری از شبکه‌ی گسترده‌ی DHL به‌صورت جهانی و با سرعتی بالا انجام می‌گرفت.
فعالیت در بازار با چالش‌های مختلفی برای DHL همراه بود. آن‌ها باید قوانین کشورهای مختلف را می‌پذیرفتند و بر اساس آن فعالیت می‌کردند. در سال ۱۹۸۲ میلادی دولت فرانسه محدودیت‌های بزرگی برای شرکت آمریکایی ایجاد کرد و آن‌ها را از فعالیت در خارج از پاریس منع کرد. بااین‌حال شرکت آمریکایی علیرغم تمامی چالش‌ها، به نفوذ بیشتر خود در بازار ادامه می‌داد.
بازار داخلی آمریکا هیچ‌وقت نقطه‌ی تمرکز مهمی برای DHL نود. آن‌ها علیرغم پیشرفت‌های زیاد در بازار بین‌المللی در واقع آمریکا را به فدکس و یو پی اس واگذار کرده بودند. البته ۹۷ درصد از شرکت‌های بزرگ آمریکا جزو مشتریان آن‌ها بودند، اما سهم کوچکی از بازار داخلی به دی اچ ال اختصاص داشت. مدیران شرکت برای افزایش سهم بازار، دو مرکز محل و نقل را در فرودگاه‌های سین سیناتی و سالت لیک سیتی افتتاح کردند. همچنین ۹ مرکز کوچک‌تر نیز در شهرهای بزرگ کشور راه‌اندازی کردند.
تلاش برای افزایش نفوذ موازی در بازارهای داخلی و خارجی، به تأمین تجهیزات جدید در دی اچ ال نیازمند بود. آن‌ها سه فروند هواپیمای بوئینگ ۷۲۷ و هفت هواپیمای Learjet خریداری کردند تا سرعت تحویل بار در خطوط هوایی افزایش پیدا کند. همچنین تجهیزاتی جدید برای دسته‌بندی مرسوله به مراکز دی اچ ال اضافه شد.
بعد از افتتاح مراکز توزیع در شهرهای بزرگ آمریکا، سرویس‌دهی یک روزه در شهرهای این کشور توسط دی اچ ال آغاز شد؛ اما شرکت هنوز فقط دو تا سه درصد از بازار داخلی را در اختیار داشت. هنوز بانک‌ها به‌عنوان مشتریان اصلی بانک‌ها بودند و بقیه مرسوله‌ها به قطعات کامپیوتری، تجهیزات جانبی ماشین‌آلات و کاغذ محدود بود.
در سال ۱۹۸۹ میلادی، دی اچ ال تبدیل به هشتاد و چهارمین شرکت بزرگ ایالات‌متحده آمریکا تبدیل شد و با ۱۸ هزار کارمند، بالغ بر ۵۰ میلیون مرسوله جا به جا می‌کرد. در آن زمان تعداد شرکت‌هایی که از خدمات DHL استفاده می‌کردند به ۱۸۴ عدد رسید بود.
در سال ۱۹۹۰ با هدف جذب سرمایه، بخش‌های از کسب‌وکار جهانی دی اچ ال به شرکت‌هایی ژاپنی و آلمانی فروخته شد. در سال ۱۹۹۱ درآمد شرکت به ⅔ میلیارد دلار رسید و این شرکت در جایگاه پنجاه و نهمین شرکت آمریکایی قرار گرفت.
آلمانی‌ها با سیاست‌های خرید و ادغام و یا سرمایه‌گذاری، در صدد توسعه‌ی بین‌المللی فعالیت‌های پستی بودند. آن‌ها در سال ۱۹۹۸ میلادی ۲۵ درصد از سهام دی اچ ال را خریداری کردند. این خرید، یک همکاری استراتژیکی بین برترین شرکت پستی اروپا و رهبر بازار پستی جهان بود. پس از شروع همکاری با دی اچ ال، شرکت گست آلمان، برند Euro Express را برای فعالیت در زمینهی مذکور افتتاح کرد.
در سال ۲۰۰۰ شرکت پست آلمان با نام کامل Deutsche Post AG سهام خود را به‌صورت عمومی عرضه کرد. در زمان افزایش سرمایه گاری های شرکت پست المان، دی اچ ال هم به توسعه‌ی بیشتر خود فکر می‌کرد. اولین برنامه، در همکاری با شرکت United States Postal Service اجرا و تحویل ۴۸ ساعته ی مرسوله بین ۱۱ شهر آمریکایی و کشورهای اروپایی به خدمات شرکت دی اچ ال اضافه شد. همچنین ⅕ میلیارد دلار سرمایه‌گذاری جدید برای خرید چهل فروند جت جهت تحویل کالا انجام شد.
مقاله پیشنهادی: وب ۳ چیست و چه کاربرد و آینده ای دارد؟
در سال ۲۰۰۰ میلادی همکاری شرکت آمریکایی و آلمانی در زمینه‌های مختلف افزایش پیدا کرد. در این زمان سهام بیشتری از دی اچ ال توسط آلمانی‌ها انجام گرفت. اولین افزایش سهام در سال ۲۰۰۲ به میزان ۵۰ درصد بود. نهایتاً سهام پست آلمان در دی اچ ال به ۷۵ درصد افزایش یافت. در ماه دسامبر همان سال سایر سهام DHL از سوی پست آلمان خریداری شد و این شرکت به‌طور کامل متعلق به آلمانی‌ها شد.
شرکت‌های پستی دنیا معمولاً در زمینه‌های مالی و بانکی نیز فعالیت‌هایی را انجام می‌دهند. از زیرمجموعه‌های مالی پست آلمان می توان به پست بانک اشاره کرد که در سال ۲۰۰۴ میلادی عرضه‌ی عمومی سهام خود را انجام داد. IPO پست‌بانک هم مثل شرکت مادر یعنی پست آلمان؛ در بازار بورس کشور رکوردهای جدیدی ثبت کرد.
یکی از اقدامات مهم پست آلمان در اواسط دهه ۲۰۰۰ خرید برند اکسل بود. خرید اکسل به قیمت ۵/۵ میلیارد یورو انجام شد. در آن دوران ۱۱۱ هزار کارمند در ۱۳۵ کشور جهان برای برند اکسل کار می‌کردند.
دی اچ ل در سال‌های اخیر با تمرکز بر بهبود فرایندهای مدیریتی و خدمات مشتری، تحقیقات و بررسی‌های زیادی انجام داده است. در نتیجه‌ی یکی از این تحقیقات، در سال ۲۰۰۵ یک بازبینی کلی در طراحی فرم شرکتی کارمندان انجام و استانداردسازی در تمامی بخش‌ها انجام شد.
نوآوری و توسعه از برنامه‌های با همین اکثر شرکت‌های بزرگ جهانی به شمار می‌رود. DHL هم مثل دیگر بازیگران تصمیم گرفت تا یک مرکز را به نوآوری اختصاص داده و صنعت لجستیک را توسعه‌ی بیشتری دهد. به همین علت مرکز نوآوری شرکت جدید در سال ۲۰۰۷ در حوالی شهر بن تأسیس شد. مسئولیت اصلی مرکز DHL، در طراحی و توسعه‌ی محصولاتی نوآورانه خلاصه می‌شود که با روندهای رو به رشد دنیای لجستیک همسو باشند.
شرکت DHL در مرکز نوآورانه خود همکاری عمیقی با پیشگامان فناوری جهان مانند IBM، اینتل و SAP دارد. همچنین بخش‌های تحقیقات لجستیک دانشگاه‌های بزرگی مانند MIT نیز با مرکز نوآوری دی اچ ال همکاری دارد. شرکت آلمانی-آمریکایی نیز برای جدیدترین نوآوری و دستاوردهای خود در صنعت حمل‌ونقل در کنار مرکز نوآوری تأسیس کرده است.
توسعه و گسترش خدمات همواره در صدر اولین‌های دی اچ ال و پست آلمان قرار داشته است. در طی همین توسعه، هاب حمل‌ونقل هوایی دی اچ ال در سال ۲۰۰۸ افتتاح شد که یکی از بزرگ‌ترین مراکز جهانی در این حوزه به شمار می‌شود. منطقه‌ی لایپزیپ به دلیل موقعیت استراتژیک آن انتخاب شد. به‌عنوان‌مثال می‌توان به قابلیت پرواز شبانه، نزدیکی به موقعیت فرودگاه، پرسنل حرفه‌ای منطقه و زیرساخت‌های استراتژیک برای توسعه‌های آن در لجستیک ترکیبی هوایی، زمینی و ریلی اشاره نمود.
سرمایه‌گذاری در فناوری‌های جدید، از رویکردهایی است که اکثر برندهای معتبر توجه ویژه‌ای به آن داشته‌اند. دی اچ ال برای گسترش فعالیت‌های خود یک برنامه‌ی سرمایه‌گذاری ۷۵۰ میلیون یورویی در سال ۲۰۱۱ اجرا کرد. در دورانی که تجارت الکترونیک به‌عنوان حوزه‌ای سودآور در جهان گسترش پیدا می‌کرد، دی اچ ال مدل‌های جدیدی از کسب‌وکار را آغاز کرد تا با روند موجود همسو باشد. از فعالیت‌های نوآورانه و مدرن می‌توان به همکاری با دانشگاه RWTH توسعه‌ی خودروی الکتریکی اشاره نمود.
شرکت دی اچ ال و پست آلمان، در سال‌های اخیر فعالیت‌های با محوریت حمایت از محیط‌زیست، توسعه‌ی یادگیری و افزایش سیاست‌های خرید و ادغام برای توسعه‌ی فعالیت‌های جهانی را انجام داده است. در حال حاضر این شرکت حدود ۳۶۰ هزار کارمند در سراسر دنیا دارد و کن آلن به‌عنوان رئیس هیئت‌مدیره‌ی آن در حال فعالیت می‌باشد. به لحاظ آمارهای درآمدی، شرکت پست آلمان آمار دی اچ ال را به‌عنوان بخشی از گزارش خود اعلام می‌کند. آخرین آمار پست آلمان در سال ۲۰۱۸ میلادی فروشی ۶۱/۵۵ میلیارد یورویی را نمایش می‌دهد. برند DHL هم‌اینک در بین ۱۰۰ برند برتر اینتربرند قرار دارد.
سخن پایانی
دی اچ ال یکی از معروف‌ترین برندهای حمل‌ونقل با تمرکز بر فعالیت‌های بین‌المللی است. این شرکت یکی از برترین سیستم‌های حمل‌ونقل جهان است.
دی اچ ال (DHL) با نام کامل Dalsey, Hillblom and Lynn یک شرکت آلمانی-آمریکایی فعال در صنعت حمل‌ونقل است. امروزه برند دی اچ ال به‌عنوان یک زیرمجموعه از شرکت لجستیکی آلمانی Deutsche Post DHL شناخته می‌شود که بعضی از زمینه‌های ویژه‌ی پستی مانند ارسال سریع بسته را مخصوصاً در مقاصد بین‌المللی (EMS) را پوشش می‌دهد. طبق آمارها، دی اچ ال سالانه به‌طور میانگین ⅓ میلیارد بسته در اقصا نقاط جهان جابه‌جا می‌کند.
در این مقاله به بررسی و مرور تاریخچه‌ی DHL پرداختیم.
از اینکه تا انتهای مقاله با ما همراه بوده‌اید از شما سپاس گذاریم. لطفاً تجربیات و نظرات خود را با آژانس دیجیتال مارکتینگ ای تی هما به اشتراک بگذارید.
