ویرگول
ورودثبت نام
آوای آرام..
آوای آرام..
خواندن ۳ دقیقه·۱ سال پیش

کنکور؛شروع آینده

این نیز بگذرد. در سخت ترین شرایط و پدیدار شدن مشکلات در زندگی، همیشه یادتان باشد : همه ی آنها گذرا هستند… هیچکدام از آنها نیامده اند تا ابد بماند.
این نیز بگذرد. در سخت ترین شرایط و پدیدار شدن مشکلات در زندگی، همیشه یادتان باشد : همه ی آنها گذرا هستند… هیچکدام از آنها نیامده اند تا ابد بماند.


این پستو به مناسبت برگذاری کنکور مینویسم که فکر کنم مثل بقیه پستام بازدید کمی بگیره..ولی خب.

خودم کنکوری نیستم،تا سالهای قبل هم اهمیت چندانی نمیدادم به این واای فردا کنکور برگذار میشه و فلان.ولی امسال سه نفری که میشناسم(بعلاوه کسی که باهاش تو ویرگول آشنا شدم میشه چهارنفر.ازینجا برا اونم آرزو موفقیت کنیم چون وقتی که من دارم این پستو مینویسم اون داره آزمون میده) کنکور میدن.

حالا بریم برا انالیز کردن اون سه نفر:)

اولی؛

اولین کسی که باهاش آشنا شدم یکی بود که خیلییی به خودش مغرور بود.البته تک فرزند هم بود و خانوادش زیادی بهش بال و پر داده بودن.نمیگم بدهااا.فقط اون زیادی به خودش مغرور بود و وقتی که میونمون شکرآب میشد میگف که تا اینجاشو تنها اومده بقیشم خودش و خدای بالا سرش تنها میرن.

باشه پسر،آروم باش!

به هرحال،بخاطر استرسی که برا کنکور داشت هرروز توی بیمارستان بستری بود و سِرُم بهش میزدن تا بلکه زنده بمونه.این اواخر قبل ازینکه من از همه ی اپلیکیشنای مجازی برم،میگفت که قرص میخوره برا آروم شدنش.مثلا فکر کنین من بالای 10 تا بهش پیام میدادم و سعی میکردم آرومش کنم ولی اون با یکی دوتا پیام جواب منو میداد و واقعا میزد تو ذوقم! بخاطر استرسی که داشت،هم به خودش و خانوادش آسیب میرسوند و هم به منی که دوسش داشتم..

هدفم از گفتن این اینه که؛کنکور واقعا پایان زندگی نیست.شاید برای یکسال از آرزوهات عقب بمونی ولی هرجوری که شده قراره که یروز به خواسته و آرزوت برسی.پس به خودت آسیب نزن.اینم میگذره.چیزی که برات 30 سال دیگه مهم نیست همین نتیجه کنکور لعنتیته!

دومی؛

3 ساله که پشت کنکوره.ولی هنوزم دست از آرزوهاش برنمیداره..

هرکی بود میگف دیگه نشد دیگه.میرم یه رشته دیگه میخونم تا آسون تر باشه برام.جالب اینکه انگیزه هم داشت که این واقعا عالیه.پزشکی یا دندان میخواست.این روزای اخر تست میزد و در طول سه سال اخیر هم واقعا عالی خونده بود.ولی با این حال بازم اضطراب بهش غلبه کرده بود.نمیدونم میتونه یا نه،اما بنظرم اگه استرس نداشته باشه فردا،15تیر،میتونه نتیجه خوبی رو کسب کنه.

ولی خب؛استرس یه چیز دیگس نه؟

سومی:

ادمینی که چنل رو به عهده داشت و جدی حس میکنم بیخیال بود و ذره ای استرس از خودش نشون نمیداد! یکسال بود که پشت کنکور بود و تجربی بود.ولی فکر کنم به اجبار خانوادش درس میخوند..و خب..اگه علاقه ای نداشته باشه و همش از اجبار باشه،هیچوقت نمیتونه موفق بشه.باید بره دنبال یچیزی که بهش علاقه داره!

با اینکه ما اواسط خرداد ماه،وقت امتحانای من باهم آشنا شدیم و هرروز تلفنی حرف میزدیمو شبش هم چت میکردیم.ولی هروقت که میرفتم توی پیامرسان،میدیدم که آنلاینه و برای چنلش درحال فعالیته! باشه ولی این کی میخوند؟



اگه بخوایم باهم صادق باشیم،روزی که بخوام من هم کنکور بدم دوست ندارم که کسی منو قضاوت کنه(مثل کاری که با اون سه نفر تو این پست کردم!) ولی خب من بیشعور تر ازین حرفام!

ولی هم خوشحالم براشون هم ناراحت..

از این جهت ناراحتم که اگه نتونن یه رتبه آینده ساز بیارن و نتونن دانشگاه خوبی درس بخونن،نمیتونن واقعا آینده معرکه ای داشته باشن؛قبول دارین؟

از این جهت خوشحالم که با شناختی که از همشون دارم(بجز نفر آخری که اونم شاید چراغ خاموش میخوند) میتونن یه رتبه محشر بیارن.

از اینجا بگم که اگه رتبه اول کنکور یا رتبه آخر کنکور از رفیقای من بود میام بهتون میگم:)

پی نوشت:تو این پست یکم حرفام بی پرده بود و من قصد قضاوت کسیو نداشتم.همه اون سه نفر برام عزیزن و تلاششون قابل قدر دانیه.هر رتبه ای که آوردن و هر دانشگاهی که قبول شدن فرقی به حال من نداره و به من ربطی نداره.ولی آدمایی هستن که این حرفارو به صورت رو در رو به اون افرادی که امسال کنکور دارن میزنن و باعث میشن که انگیزه طرفو نابود کنن.من هیچوقت این حرفارو به اون سه نفر نگفتم و جز حرفایی که بهشون امید و انگیزه بده چیزی نگفتم.پس باهم مهربون باشیم
:)

1402/4/14

کنکورمدرسهایندهاسترسقضاوت
گم شده در خلأ...
شاید از این پست‌ها خوشتان بیاید