جمله های «منم یه ماه وقت بزارم میتونم» و «منم فلان قد پول داشتم میکردم»، البته نه در همه موارد. بزارید از مثال دوم شروع کنم...
من بچه های مغازه ای رو میشناسم که کار فنی تعمیراتی انجام میدن و تقریبا درامد مشابه دارن. ولی خب یکیشون با همون میزان درامدش، یک بدنساز فوق العاده خفنه! همینجا اشاره کنم که برای داشتن بدنی خوب در بدنسازی باید هر دوره (هرچند ماه) چند میلیون تومن خرج کنید.
این رو گفتم که به کسایی اشاره کنم که به فرض یک بدنساز رو میبینن و میگن منم پول داشتم این شکلی میشدم. یعنی اون اشخاص از این شخص کمتر هستن یا این شخص چیز اضافه تری به نسبت اون ها داره؟ پس چرا اون شخص تو این جایگاه هستش ولی اون ها نیستن؟
یا جمله «منم یه ماه وقت بزارم میتونم»، این جمله رو هم خیلی زیاد شنیدم. شاید واقعا هم اون کار که اتفاقا پر درآمد هم هست، دقیقا یه ماه وقت گذاشتن برای یادگیریش نیاز داشته باشه؛ اما چرا اون شخص که اینو میگه نه تنها هیچ وقت این کارو انجام نمیده، بلکه هیچ وقت هیچ کاری رو انجام نمیده؟
حتی آدم هایی رو میشناسم که با هم شروع کردیم کاری رو یاد بگیریم؛ اوایل میگفت بزودی منم شروع میکنم، و بعدها میگفت حالا همچین هم جلو نیستی منم یه ماه وقت بزارم میتونم. و از اون روز چندین سال گذشته و اون آدم هنوز تو همون جایگاه قبلی هستش.
این هزینه ایه که توسط اکثر مردم هیچ وقت پرداخت نمیشه، این همون یک ماهی هستش که اکثر مردم هیچ وقت واسش وقت نمیذارن، این همون چند میلیون تومنیه که اکثر مردم هیچ وقت از بقیه خرج هاشون نمیزنن تا پس اندازش کنن یا اینکه چندین بار این پول دستشون میاد ولی هدرش میدن.
این یک مطلب علمی یا همراه با نتیجه گیری روانشناسی نیست، فقط خواستم بگم جزو این دسته نباشیم یا حداقل این ادعارو نکنیم!
