دیروز اسطوره عبدالله موحد آمده بود خانه کشتی و با قدی خمیده شعری برای کشتی گیران تیم ملی خواند که بسیار برایم جالب بود:
زور و فن و عقل و جرئت
توامان بایدند تا تو شوی قهرمان
هرکس این چهار باهم جفت نیست
بر وی و زحمان آن باید گریست
این شعر ضرورتِ تقویتِ ابعاد مختلف را نشان می‌دهد، از این موضوع حرف می‌زند که صرفا قوی بودن در یک بعد منجر به موفقیت نخواهد شد و حتی نبود یک بعد در نهایت ختم به شکست می‌شود
یک همچین چیزی را از یک مربی دیگر شنیده بودم که برای تعریف کشتی گیر 6 دانگ میگفت:
کشتی گیر باید در 6 خصلت در حد مطلوبی باشد: قدرت، سرعت، تکنیک و تاکتیک ، جسارت، هوش، انعطاف
که البته نزدیکی زیادی به شعر آقای موحد دارد، و همان ضرورت قوی بودن در چندبعد را گوشزد می‌کند
کشتی گیر خوب می‌داند که آدم زوردار اما بدون تکتیک یا همان فن، توانایی استفاده از این ویژگی را نخواهد داشت، و راه برای استفاده از این ویژگی را به یاد ندارد، آدم سریع و قوی ولی بدون عقل یا همان هوش، ضریب اشتباهاتش بسیار بالا می رود و چه بسا این ویژگی ها به ضرر تمام شود و آدم که حتی قوی، سریع و فنی باشد ولی جسارت و جرئت حمله وری و جنگاوری و میل به پیروزی در وجودش نباشد، این ویژگی ها هیچ کارکرد مطلوبی برایش نخواهد داشت، انگار آپشن هایی هستن که جز برای زیبایی استفاده دیگری نمی‌توان ازشان کرد!
این موضوع کشتی گیر را وادار می‌کند که بر روی همه ی این ابعاد تمرین کند و بدنبال تقویت همگی در موازات هم باشد و کشتی گیری که این تقویت و هماهنگی را بهتر و کامل تر انجام دهد موفق تر خواهد شد
اگر بخواهیم همین را به زندگی عام تعمیم دهیم می‌توانیم به تقویت انواع هوش ( عقلانی، جسمانی، هیجانی، معنوی) تعمیم دهیم یا هم به رشد در ابعاد مختلف زندگی مانند علمی، فکری، زناشوئی، کاری و...
چیزی که مهم تر از این نکته است، توامان بودن این تقویت و هارمونی آنهاست، اینکه همگی باهم تقویت شود و همگی باهم یک نوع هماهنگی و هارمونی را ایجاد کنند
