نوشتن برای کسی که نمیتونه یا نمیخواد حرف بزنه مثل سوخت هواپیما می مونه . اگه آشناییتون با هواپیما در این حدِ که از روی زمین هواپیمای بالای سرتون رو بشناسین حتما با سوخت های هواپیما هم آشنایی دارین . سوخت هواپیما قدرت رو به موتورهای هواپیما می رسونه و باعث می شه چند تن آهن مثل پر ِ کاه توی آسمون بچرخه و حتی مانورهایی مثل یک ژیمناستیک کار بده . کسی که نمیتونه یا نمیخواد حرف بزنه ، میتونه هواپیما رو بلند کنه و میتونه زمینش بزنه .
زمین زدنش آدمو به این فکر میندازه که چرا بنویسم ولی اینقد بلند کردن هواپیما رویارویی ه که آدم بتونه به سقوط فکر نکنه
