شاید برای شما پیش اومده که یک مهمون خارجی داشتید. یا حتی مثلا دوستتون برای چند روز میزبان یه خارجی بوده. اصولا اینجوریه که خیلی تحویلشون میگیرن و نمیذارن آب تو دلشون تکون بخوره. همه‌جا میبرنشون و براشون آشپزی میکنن.
خب خیلیا ممکنه بگن(که میگن) این به خاطر مهمون نوازی ما ایرانیاست. ولی من فکر میکنم این دلیلش نیست. چرا؟ الان بهتون میگم:
تا حالا دیدید که با افغانی‌ها و هندی‌ها چطوری برخورد میشه؟ خب شاید اذیت و توهین مستقیمی انجام نشه ولی اصلا تحویلشون نمیگیرند. یعنی خارجی، فقط یعنی بلوندهای چشم آبی. مهمون نوازی و گردش و این برنامه‌ها دیگه یادشون میره. البته اینم بگم که خیلی‌ها ممکنه طور دیگه‌ای برخورد کنن. منظور من مردم معمولی اند. مردم طبقه متوسط که از رفاه نسبی برخوردارند و حالا به هر طریقی هرازگاهی مهمونی خارجی میارن خونه که از خوبیای ایرونی بودن بهش بگن. کلا هر نژاد دیگه‌ای به جز چشم آبی‌ها خیلی مورد توجه و مهمان نوازی قرار نمیگیره.
یکجوری انگار از تاریخ، هویت و ملیت خودشون شرمنده‌اند. دوست دارند یا ترجیح میدهند که خارجی به نظر بیان چون از خودشون فراری‌اند. به خاطر همین درخت کریسمش میخرند. چون اعتقادات مذهبی خارجیها جذاب‌تره. اونها آدم ترند. به صورت کلی من میگم ما مردم نژادپرستی هستیم. نه به این معنی که هر نژادی به جز خودمون رو مورد تحقیر قرار بدیم. بیشتر اینطوریه که هندی، آسیایی و آفریقایی از ما جایگاه کمتری دارند، خودمون وسطیم و اروپایی‌ها بهترند. اینکه خودمون رو از یک عده کمتر بدونیم چون فکر میکنیم اونها آدم ترند خودش نژادپرستیه(من فکر میکنم هست).
برای خیلی از ماها هم که میریم اونور آب به یه شکل دیگه نمود پیدا میکنه. مثلا اینکه ظرف یک سال با لهجه فارسی حرف میزنیم. زبون مادریمون یادمون میره و همه‌ش اکسکیوز میخوایم.
