هر چند که شخصاً ویرگول را در توییتر پیدا کردم، اما برای چون منی که یک سالی هست اینستا رو از بیخ و بن حذف کرده ام (delete account) و با توییتر هم هر چه کردم نتوانستم حتی دوست معمولی باشم، ویرگول احتمالاً بتواند شبکه اجتماعی گمشده ام باشد !
بازگشت به سنت وبلاگ نویسی با میزانی از افزوده های روز شبکه های اجتماعی مثل قابلیت لایک و فالو و اپ موبایل داشتن (که هنوز عملی نشده) همان چیزیست که می تواند حد وسطی باشد از بی نمکی وبلاگ نویسی سنتی که ارتباط نویسنده و خواننده ها با هم گم بود، از یک طرف و شوری بیش از حد شو آف رایج در اینستا و غرغرها و ژستهای مخالف سیاسی اجتماعی و جنسی توییتر از طرف دیگر.
به عنوان پست اول برای من فلسفه دوست، بیان چرایی حضور در اینجا به نظرم پست مناسبی باید باشد.
تا یار که را خواهد و میلش به که باشد ..
