مدرسه نویسندگی و شاهین کلانتری رو اگه اشتباه نکنم حدود دو سه سالی هست که می شناسم. حتی اولین بار تو صفحه اینستاگرام مدرسه نویسندگی بود که با مفهوم نوشتار درمانی آشنا شدم و از همون زمان دورادور مطالبشون رو دنبال میکردم ولی راستش خیلی جدی پیگیر نبودم.
از شاهین کلانتری اینطور بگم که یادمه یک بار اوایل صبح بود شاید دوروبر ساعت ۷ که دیدم لایو گذاشته (البته اون زمان که هنوز هم اینستاگرام فیلتر نشده بود به صورت روزانه لایوهای صبحگاهی داشتن تا جایی که خاطرم هست ولی من دنبال نمیکردم و صرفا تو استوریها مطلع میشدم) و زمانی که وارد لایو شدم تصور میکنم بالای ۲۰۰ نفر اون هم اونموقع صبح توی لایو حضور داشتند! دیگه تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل و من بیشتر ازین به معرفی خود آقای کلانتری نمیپردازم (شاید بعدا از ایشون بیشتر گفتم...).
خلاصه زمان گذشت و رسیدیم به یکی دو هفته پیش که نمیدونم چی شد که تو اینستا یه استوری دیدم و بعد وارد و عضو کانال تلگرام ایشون شدم. هفته پیش هم اطلاعرسانی دوره جدید وبلاگ نویسی با تخفیف ویژه در کانال قرار داده شد. من هم با توجه به شناختی که از ایشون پیدا کرده بودم و با توجه به فرصت ویژهای که دست داده بود، تصمیم گرفتم تو این دوره ثبتنام و حضور پیدا کنم.
الان هم که دارم این متن رو مینویسم در واقع چند دقیقهای از اولین جلسه کلاس گذشته و با خودم گفتم تا یه شور و حرارت حداقلی دارم بیام اینجا و از شروع این تجربه جدید بنویسم تا به یادگار بمونه برای خودم و یه سری نکاتی رو که تو این جلسه یاد گرفتم با شما به اشتراک بگذارم تا شمایی که بنا به هر دلیلی تو این دوره حضور ندارید بتونید از بخشی از نکات این دوره استفاده کنید و یاد بگیرید؛ باشد که اشتیاقی در شما ایجاد بشه برای نوشتن اون هم تو این روزهایی که دستودل آدم هیچ جوره به نوشتن نمیره. اصلا شاید به خاطر همین هم بود که خواستم تو این دوره حضور پیدا کنم تا دوباره بتونم بنویسم، احتمالا این بار بهتر و قویتر و مصممتر از قبل...
این شما و این گزیدۀ نکات جلسه اول:
اگه قصد حرفهای نوشتن داری:
خب این قسمت به پایان رسید؛ امیدوارم از خوندنش لذت برده باشی. نمیدونم قسمتای بعدی رو اینجا نقل کنم یا نه ولی علیالحساب اگه دوست داشتی میتونی تو کانال تلگرامشون عضو شی و از مطالب دیگه بهره ببری. اون لایوهای صبحگاهی هم الان تبدیل شده به جلسات شبانگاهی تو پلتفرم ایرانی و فیلترنشدهی! اسکایروم که ورود بهش رایگانه.
با آرزوی روزهای روشن برای ایرانمون،
بدرود.