به خاطر دارم راهنمایی بودم ... به سایت های دانلود نرم افزار شبیه "میهن دانلود" می رفتم ، یک پست کپی می کردم توی وبلاگم و از این طریق برای خودم بازدید کننده جمع می کردم ، بخش کمدی داستان این بود که باید توی پست می نوشتم رمز فایل : "میهن دانلود" :)
کپی بود ، بی فایده بود ولی بازدید کننده جمع می کرد ، دیده می شدم ، طول این پروسه و پروسه های مشابه نهایتا 1 هفته بود ،اما چه چیزی این پروسه ها را تا به امروز برای من غیر قابل ادامه میکرد ؟!
پوچیِ پنهان در این پروسه ها به علت واضح نبودن اهدافم برای این "ارتباط" و "اشتراک گذاری" با افراد حاضر در اجتماعم ، مانع یک اشتراک گذاری موفق می شد و این نمی گذاشت به این پروسه ها ادامه دهم ، کاذب بودند و این را حس میکردم .
شبکه های اجتماعی ، امروز محل عرضه همین قبیل پوچی ها شدند ، پوچی در الگوهای تکراری ظاهر میشود و هر کدام را گروه هایی خلق میکنند :
اشتراک گذاری یک تعامل است، یک فعل که با یک فاعل اولیه و چندین فاعل ثانویه همراه است .
در ابتدا باید هدف واضحی از اشتراک گذاری داشته باشید ، شبیه به اشتراک گذاشتن این "پیروزی" یا این طرز "نگرش" .
سپس بازخورد مشترکین خود را تعیین کنید ، شبیه "شادی از پیروزی من" یا "آشنایی و انتقاد به نگرش من"
اما حواستان باشد که ...
هرگز بازخورد آن ها را پیش بینی نکنید و حدس نزنید ، اگر این داستان وارونه روایت شود، برده اندیشه و عقده های دیگران می شوید برای مثال اگر پیش بینی کنید "پیروزی من برای هیچ کس مهم نیست" و این پیش بینی منجر به عدم اشتراک گذاری بشود ، خلاف هدف خود گام برداشته اید و این تنها به معنی بردگی فکری شماست :) پس به حواشی توجه نکنید.
اگر هدف و بازخورد های اشتراک گذاریتان با ارزش های زندگیتان سازگاری دارد ، به اشتراک بگذارید و لذت ببرید :) ولی اگر سازگاری ندارند توقف کنید و حتما این میل به اشتراک گذاری را مورد بررسی قرار دهید ، چیز های زیادی ازخودتان را آشکار میکند .
در نهایت امیدوارم سازنده شبکه اجتماعی خود در فضای مجازی و واقعی باشید ، طبق ارزش ها و علایق خودتون :)
اگه این مطلب را دوست داشتید ❤️ کنید و حتما نقطه نظر یا تجربیات خود را با من به اشتراک بزارید :)
