نمی‌دونم تقصیر کیه ولی زمستون، سخت می‌گذره. زمستون سخت می‌گذره ولی هر وقت به اصطلاح «زمستانِ سخت» فکر می‌کنم، یه احساس نشاط گذرا بهم دست می‌ده. از تعطیلیِ پایتختِ ابرقدرت منطقه و دومین تولیدکننده گاز دنیا بر اثر کمبود گاز خنده‌م می‌گیره.
نمی‌دونم تقصیر کیه ولی هوا آلوده‌ست. همون موقع که بارون می‌باره هم آلوده‌ست و مثل سال‌های قبل نیست که بعضی روزا هوا بهتر باشه. وضع آلودگی هوا بهتر نشد؛ نه با طرح‌های زوج و فرد و آلودگی، نه با دوچرخه‌های بی‌دود و نه با شعرای عموپورنگ. کاش حداقل احمدی‌نژاد بود تا با هواپیما روی شهر آب بپاشه یه کم دور هم بخندیم. هنوزم وقتی یاد این طرح می‌افتم، خنده‌م می‌گیره.
نمی‌دونم تقصیر کیه ولی دسترسی به اینترنت بسیار سخته و سرعت اینترنت نزدیک صفر. اختلال‌های سراسری و قطعی سرویس‌ها کاملاً یه موضوع عادی و روزمره‌ست. سخت می‌شه باور کرد که می‌شه بدون وی‌پی‌ان و با سرعت آدمیزادی هم به اینترنت وصل شد و نمی‌ذارن. دیروز یکی دو ساعتی از دستشون در رفت و گوگل‌پلی رفع فیلتر شد. کانال‌ها خبر فوری می‌زدند که گوگل‌پلی دیگه فیلتر نیست. گریه‌داره ولی من خنده‌م می‌گیره.
نمی‌دونم تقصیر کیه ولی برای خرید خودروی صفر باید توی قرعه‌کشی برنده شد. جایزه نمی‌دنا! باید بعدش پولش رو بدی. ولی برای این‌که تصمیم بگیرند چه کسی حق داره پول بده و ماشین بگیره قرعه‌کشی می‌شه. ماشین هم ماشین ۲۰۲۲ و روز دنیا که به تعداد محدود عرضه شده نیست؛ پژو پرشیا و راناست! حدود ۱۱ میلیون نفر از جمعیت ۸۵ میلیونی ثبت‌نام کردند و ۱۷ هزار ماشین قراره قرعه‌کشی بشه. ابرقدرت منطقه؟ با اجازه من خنده‌م می‌گیره.
نمی‌دونم تقصیر کیه ولی کالاهای ضروری خوراکی طی کمتر از یک‌سال بین ۶۲ تا ۳۶۸ درصد افزایش قیمت داشتند. همزمان که این خبر رو توی رسانه‌های معاند فیلترشده مطالعه می‌کنم، دعوای مجلس و دولت سر اینه که افزایش حقوق ۲۰ درصدی کارگر زیاده یا نه. توی کمبود آب، برق، گاز، ثروت و هر چیز ضروری دیگه‌ای که برای بقا لازمه دعوت به فرزندآوری می‌کنند و در ازاش یه سهمیه توی قرعه‌کشی تازه زایمان‌کرده‌ها به مادر بچه می‌دن. وقتی به قیافه پدر که به سایت ایران‌خودرو نگاه می‌کنه و باز هم برنده نشده فکر می‌کنم، خنده‌م می‌گیره.
نمی‌دونم تقصیر کیه ولی متوسط قیمت خونه توی تهران متری ۵۰ میلیون تومن شده. شاید وقتی توی آینده این مطلب رو می‌خونم و می‌خونید خنده‌دار باشه ولی فعلا گریه‌داره. یه روز درمیون از کرج با مترو می‌رم تهران و روزی پنج ساعت توی راهم. پول ندارم توی تهران خونه بخرم. توی کرج هم همینطور.
اگه خونه‌ای که می‌خوام رو اجاره کنم هم دیگه هیچ پس‌اندازی نمی‌تونم بکنم. در نتیجه چشمم کور؛ روزی پنج ساعت می‌رم و میام. مشاغل IT جزو مشاغل پردرآمد دنیا و ایرانه. به خودم توی آینه نگاه می‌کنم و خنده‌م می‌گیره.
نمی‌دونم تقصیر کیه ولی یه عده این چیزا رو درک نمی‌کنند. کمبود گاز برای همه هست. آلودگی هوا برای همه هست. اختلال اینترنت برای همه هست. گرونی و کمبود عرضه خودرو برای همه هست. گرونی کالاهای اساسی برای همه هست. گرونی مسکن برای همه هست. اینا چیزایی نیست که بشه سر خودمون رو کلاه بذاریم و بگیم با ایشالا ماشالا درست می‌شه. اینا چیزایی نیست که با تولید مثل و نماز و دعا برطرف شه. اینا تخصص می‌خواد و تلاش. می‌دونم تقصیر کیه ولی نمی‌تونم بگم تقصیر کیه و خنده‌م می‌گیره.
