هواسازهای بهداشتی یا هواساز های هایژنیک، تجهیزاتی هستند که برای تهویه مناسب و کنترل کیفیت هوا در محیط های بیمارستانی و مراکز بهداشتی-درمانی استفاده می شوند. این تجهیزات به منظور حفظ تمیزی و ایمنی هوا، کاهش انتقال عفونت ها، کنترل دما و رطوبت، و ایجاد شرایط مناسب جهت بهبود روند درمان و بهبودی بیماران مورد استفاده قرار می گیرند. به طور کلی، هواساز های بهداشتی بیمارستانی هایژنیک دارای ویژگی های زیر هستند:
فیلتراسیون هوا: این تجهیزات دارای سیستم های فیلتراسیون مختلفی هستند که به منظور حذف ذرات معلق در هوا می باشند. این ذرات می توانند شامل گرد و غبار، باکتری ، ویروس ها، قارچ ها و ذرات میکروسکوپی باشند. فیلتراسیون مناسب می تواند به کاهش انتقال عفونت ها در محیط بیمارستان کمک کند.
تهویه مکانیکی: این تجهیزات قادر به تهویه مناسب و مداوم محیط های بسته و بیمارستانی هستند. این کنترل تهویه در مورد تعادل در تبادل هوای تازه با هوای داخل محیط، کنترل دما و رطوبت، و کاهش تجمع هوای مستعار و نامطلوب در محیط کمک می کند.
کنترل دما و رطوبت: محیط های بیمارستان باید دما و رطوبت مناسبی داشته باشند. این ویژگی ها به بهبود راحتی بیماران و کارکنان، جلوگیری از تجمع رطوبت و پدیده های آن، و کنترل رشد میکروب ها کمک می کنند.
کنترل عفونت: هواساز های بهداشتی هایژنیک باید طوری طراحی شده باشند که به کاهش انتقال عفونت ها از طریق هوا کمک کنند. می تواند شامل جلوگیری از انتشار ویروس ها و باکتری ها به دست ها و بدن باشد.
کنترل رفتار الکترواستاتیکی: از آنجایی که انسان ها می توانند بارهای الکترواستاتیکی داشته باشند که می توانند به جذب و جمع آوری ذرات معلق در هوا منجر شوند، برخی از هواسازهای بهداشتی دارای سیستم هایی هستند که از این اثرات بر روی کیفیت هوا جلوگیری می کنند.
در کل، هواسازهای بهداشتی بیمارستانی هایژنیک جزئی اساسی از تجهیزات بیمارستانی هستند که به بهبود کیفیت هوا و بهداشت عمومی در محیطهای درمانی کمک می کنند.