با پیشرفت علم روانشناسی جدید، شاخه‌های مختلف در این رشته شکل گرفت. یکی از این شاخه‌ها روانشناسی کودک و نوجوان است که به دلیل اهمیت این گروه سنی شکل گرفته است.
مشکلاتی مانند افسردگی، پرخاشگری، اعتیاد، ترک خانواده و ... در نوجوانی بیشتر دیده می‌شود در حالی که خلقیاتی نظیر لجبازی، بیش‌فعالی، شب ادراری، ترس و ... در کودکان سنین بالاتر مشاهده شده است.
گرچه در بسیاری از موارد این مشکلات در هر دو رده سنی و حتی در بزرگسالی نیز موجبات اختلال در زندگی می‌شود که می‌تواند ریشه در عدم درمان در سنین پایین‌تر داشته باشد.
در روانشناسی کودک و نوجوان از تکنیک‌های درمانی مختلف بهره می‌برند که یکی از آنها بازی درمانی است.
همانطور که از عنوان این روش پیداست، بازی درمانی با استفاده علمی و اصولی از بازی، به حل مشکلات مختلف کودک یا نوجوان می‌پردازد.
مشکلاتی مانند اختلالات کلامی، شناختی، حرکتی و ... با این روش در کنار گفتاردرمانی و کاردرمانی بسیار موثر است!
بازی در این روش با هدف درمان اختلالات روانی نیز انجام می‌گیرد و موجب افزایش دقت و توجه و تمرکز در کودکان می‌گردد.
شاید برای شما جالب باشد که با این روش می‌توان کودکان اوتیسم را نیز آموزش داد تا کارهای شخصی و روزمره خود را انجام دهند.
شما تجربه‌ای از بازی درمانی دارید؟
