بعضا واقعا دلم میخواد که قلبمو کتک بزنم!بهش بگم:
قلب لعنتی!به خودت بیا!مسئول تمام مشکلات جهان تو نیستی!اینو بفهم!
به خودت بیا!نزار به خاطر اشتباهی(که حتی کسی که مرتکبش شده تو نبودی)نابود بشی!
به خودت بیا!تو نباید از همه کس بخاطر همه چیز(و در واقع هیچ چیز)عذرخواهی کنی!
به خودت بیا!نباید خودتو مقصر ناراحتی بقیه بدونی!
به خودت بیا!تو رو خدا به خودت بیا!با این کارا فقط باعث میشی حال دوتامون بد بشه!
قلبِ من اینجوریه....عصبانیم میکنه!چون خیلی مهربونه,همیشه اونه که آسیب میبینه!و آسیب دیدن اونم, منو ناراحت میکنه!
هزاران هزار بار بهش گفتماااا!بهش تذکر دادم!ولی اون اصلا حرف گوش کن نیست!نمیدونم برای خودش چی فکر میکنه؟!فک میکنه قهرمانی چیزیه؟فک میکنه مسئول شاد کردن مردمه؟!حالا هر چی که فکر میکنه...خودشه که میبازه!
قلبِ من فک میکنه همه خیلی پاکن و مهربونن و ...
قلب من اصلا دوس نداره واقعیت ها رو ببینه!
هِی معذرت خواهی میکنه!هِی خودشو مقصر همه ی بدی ها میدونه!
احتمالا آدمای زیادی هستن که قلبشون,مثل قلبِ منه!پس میخوام به اونا هم بگم که ....
میدونم که خوب نشد...ولی اینم میدونم که وقتی که نیاز داشتم میام این نوشته رو میخونم و حالم خوب میشه(:
