من!منِ دیوانه.منِ عاشق.
من!منِ پر انرژی.منِ کودک.
من!منِ پر درد و غم.منِ بزرگسال.
من!منِ غرغرو.منِ مادربزرگ.
من!منِ پشیمان.منِ پریشان.
من!منِ عجیب و غریب.منِ پر حرف.
من!منِ گوشه گیر.منِ ساکت.
من!منِ معصوم.من!منِ گناهکار!
من!منی که عاشق ذوق زدن برای همه چیه!منی که با یه ابر,برف,غذا,گل,گیاه,بغل و ... ذوق میکنه!
من!منی که عاشق یادگرفتن,تجربه کردن,دیدن و شنیدنه!
و هنوز هم من!منی که خستس,منی که طاقت ادامه دادن و شنیدن حتی یه کلمه رو نداره!
من,منم!نه بیشتر و نه کمتر.
من,همه ی اینام!
و راستش من,فقط همینم که هستم!نه یه درجه اینور تر و نه یه درجه اونور تر!
من!منِ معمولی!همون منی که عاشق حرف زدن با خانوادشه!همون منی که بعد تموم شدن آش و سوپ بشقابشو لیس میزنه.همون منی که با یادآوری خاطراتش ذوق میکنه.من,همون منیم که با یادآوری سوتی هاش برای بار هزارم خجالت زده میشه و لبخند میزنه,و بعد میفهمه سلطان سوتی هاست.منِ معمولی که بینی عروسکی نداره.منِ معمولی که چشمای شهلایی و پلک های فر خورده نداره.همون منِ معمولی که جوش تو پیشونیش داره.همون منِ معمولی که بلد نیست برقصه.همون منِ معمولی که با یادآوری دوران کودکیش لبخند میزنه.منِ معمولی که میلیاردر نیست.منِ معمولی که احمق بازی در میاره!منِ معمولی که خیلییییییی چیزا رو نمیدونه!من معمولیم!نه خاصم!نه عجیب!من فقط معمولیم!همونیم که باید باشم!
من!منِ با عیب و نقص!منی که کامل نیست!ولی باور داره که هیچکس کامل نیست!
من!منِ نوستالژی پرست!
من!همون منی که الان نشسته این نوشته رو مینویسه در حالی که باید برای امتحان نوبت اول بخونه!
من!منی با کودک درون قاتل که بزرگسال درونشو کشته!منی که بازی میکنه!منی که کارتون میبینه!
من!منِ احساساتی!منِ مودی!
من فقط منم!نه کس دیگه ای!منی که خودشو دوس داره!اخلاقشو دوس داره!نقص هاشو دوس داره!
درسته."من" مدام در حال تغییره.ولی "من" تغییر رو هم دوس داره!درسته.اون داره بزرگ میشه.ولی هنوز میدونه که همیشه همون کودک میمونه!
منی که با مشکلات رو به رو شده!منی که خسته شده!منی که اشک ریخته!ولی هیچوقت,هیچ وقتِ هیچ وقت از "من" بودن دست بر نداشته!
میخواستم بگم که:دوستت دارم منِ عزیز!
و تو!تو هم قوی باش!تو هم طاقت بیار!باشه؟(:
