شرکت تاکسیرانی روسی ماکسیم به تازگی وارد بازار ایران شده. بازاری که همین الان دچار تنش های فراوانیه. از تعرض به یکی از مسافرای اسنپ گرفته تا جلوگیری از فعالیت تپسی تو مشهد و پلمپ شدن دفتر اسنپ تو قزوین و درگیری های لفظی بین رقبای کوچیک و بزرگ و.... با تمام این اوصاف، آیا بازار ایران نیاز به یه رقیب دیگه اون هم خارجی داره؟ و مهمتر اینکه آیا این رقیب خارجی میتونه تو این بازار باقی بمونه؟
بیایین برای بررسی این موضوع چند چالش و مزیت های این سرویس ها رو بررسی کنیم
اولین چالش پیش روی سرویس های کرایه تاکسی (چه داخلی و چه خارجی) تنوع قیمتی تو شهر های مختلفه که عملا ورود به بعضی از شهر ها رو غیر منطقی یا حداقل بدون صرفه اقتصادی میکنه. پس بنابراین بازار رقابت محدود به تعدادی از کلان شهر ها میشود.
دومین چالش قدرت سازمان تاکسیرانی و آژانس های سنتیه که بارها برای تعطیلی اسنپ و تپسی و رقبای دیگه تلاش کردن و کار رو به مجلس کشوندن و شاید اگه حمایت های معاونت علم و فناوری ریاست جمهوری از این کسب و کار های نوپا نبود، بارها به تعطیلی کشونده میشدن. حالا سوالی که مطرح میشه اینه که آیا معاونت علم و فناوری ریاست جمهوری حاضر به حمایت از یک کسب و کار خارجی و ایستادگی در برابر فشار های داخلی میشه؟ با توجه به رفتاری که راننده های تاکسی و آژانس در برابر اسنپ و تپسی نشون دادن میتونم به نهاد های امنیتی پیشنهاد کنم آماده دفاع از سفارت روسیه در برابر راننده های تاکسی و آژانس و حتی اسنپ و تپسی باشن!!!
سومین چالش بحث اعتماده. بعد از ماجرای تعرض به یکی از مسافرای اسنپ، این نگرانی به وجود اومد که آیا این سرویس ها امنیت کافی دارن؟ و کار تا جایی پیش رفت که اسنپ مجبور به تغییر رویه های موجودش شد. اما با وجود تمام این مسائل و نگرانی ها، مردم حداقل دلگرم به این موضوع هستن که اگر اتفاقی هم بیفته، تمام عوامل و مجریان اسنپ ایرانی هستن و قابل ردیابی در داخل کشور. اما یه سرویس کرایه تاکسی خارجی چطور؟ اگر اتفاقی در همین سطح بیفته، مدیرای عالی این سازمان تا چه حد قابل ردیابی و پیگیری هستن؟ و شاید این چالش خیلی از مسافرا رو از این سرویس دور کنه.
چهارمین چالش رو شاید بشه فقط متوجه رقبای خارجی دونست و اون هم حس وطن پرستی و ناسیونالیستی ما ایرانی هاس. اینکه آیا راننده ها و مسافرا حاضرن به دلیل قیمت پایین تر و کمیسیون صفر درصدی، از یه سرویس ایرانی به یه سرویس خارجی کوچ کنن؟
پنجمین و آخرین چالش در مورد یک تفاوت کوچیک تو مدل کسب و کار اسنپ و رقیب خارجیشه. اسنپ زمانی که وارد بازی شد، یه ارزش و مزیت بزرگ برای حکومت و نهاد های امنیتی ایجاد کرد و شاید همین ارزش رمز بقای اسنپ در مقابل تمام فشار ها بود. اون هم چیزی نبود جز جمع آوری اطلاعات و یکپارچه سازی راننده های شخصی که هر روز تو خیابون ها مسافرکشی میکردن و هیچ نظارتی روی اونها وجود نداشت و اگر اتفاق مشابه تعرض اخیر رخ میداد (که قبل از ایجاد اسنپ نسبت به امروز خیلی خیلی بیشتر بود) ردگیری و پیگیری راننده بسیار دشوار بود. پس بدون ایجاد چنین ارزش بزرگی برای نهاد های نظارتی، شاید بقا تو این بازار برای ماکسیم کمی دشوار باشه.
حالا باید ببینیم که رقیب روسی میتونه با کمسیون صفر درصدی به این چالش ها غلبه کنه یا نه؟ و اینکه آیا مزیت رقابتی این سیستم (که پایدار هم نیست) فقط کمتر بودن کمیسیونه یا اینکه نقشه های دیگه ای هم تو سرشون هست؟
این متن، پیشتر در رسانه اکوسیستم منتشر شده.
