آزمایش کنندگان: V. S. Ramachandran, E. M. Hubbard
در تعداد بسیار کمی از انسان ها، چیزی در حد یک در هزار، دو حس جدا از هم به طرز عجیبی به هم وصل شدن. این افراد مثلا هر عدد رو با صدای نوتی خاص می شنون یا مثلا هر حرف براشون بوی خاصی داره. این پدیده که حس آمیزی (Synästhesie) نام داره معمولا موروثی هست و بیشتر هم بین زنان، چپ دست‌ها، هنرمندان و شعرا رایج هست. این پدیده رو اولین بار فرانسیس گالتون در سال ۱۸۸۰ گزارش کرد ولی یک قرن زمان برد تا دوباره مورد توجه قرار بگیره. باور عموم این بود که افرادی که دچار حس آمیزی هستن یا دیوانه هستن یا به علت مصرف مواد روان گردان دچار توهم شدن و یا این که صرفا خاطراتی از کودکی اشون رو مثل عددهای رنگی که در بچگی دیدن رو یادشون میاد.
محققین ولی در آغاز قرن بیست و یک آزمایشی طراحی کردن تا ماهیت این پدیده رو روشن تر بکنن. به افراد تصویری مثل شکل پایین متشکل از اعداد دو و پنج رو نشون میدادن. آیا شما متوجه مثلثی که با عددهای دو هست شدید؟
اگر شما دچار حس آمیزی نباشید به احتمال زیاد پیدا کردن این مثلث براتون سخت خواهد بود و چند دقیقه طول می کشه براتون. ولی برای افراد دچار حس آمیزی که اعداد رو با رنگ های مختلف مثل شکل پایین می بینن این مثلث خیلی واضح هست.
برای این که پدیده‌ی حس آمیزی رو دقیق تر مورد مطالعه قرار بدن در ادامه محققین عدد رومی چهار یعنی IV رو به شرکت کنندگان نشون دادن. در این حالت شرکت کنندگان رنگ مربوط به عدد ۴ رو ندیدن بلکه به جاش رنگ‌های مربوط به حروف I و V رو دیدن. این نشون میده که هنگام پردازش داده ها اولویت هایی وجود داره و رنگ بعد از پردازش اولیه به داده ها اختصاص داده میشه. قسمت مربوط به پردازش اعداد و حروف و همچنین رنگ ها در مغز در کنار هم قرار گرفته. در اثر یک جهش ژنی ولی تعداد زیادی ارتباط بین این قسمت‌ها برقرار و یا قطع میشه. این باعث میشه وقتی مثلا سلول‌های عصبی مربوط به یک عدد خاص در مغز فعال میشن، قسمت‌های مربوط به رنگ خاصی هم توی ذهن فعال بشن. این مساله می‌تونه خلاقیت شاعرین و هنرمندها رو هم توضیح بده که بیشتر از بقیه در معرض حس آمیزی هستن. در ذهن این افراد ارتباطاتی بین مفاهیم مختلف و استعاره‌هایی شکل می‌گیره که افراد معمولی سخت می‌تونن تصور کنن. همین مساله باعث خلق آثار هنری و ادبی ای میشه که تحسین افراد عادی رو به دنبال میاره. این پدیده همچنین می‌تونه توضیح دهنده‌ی فرآیند شکل‌گیری زبان در نزد بشر باشه. یعنی در اثر یک جهش ژنی ارتباطاتی بین قسمت‌های مختلف مغز برقرار شده و در نتیجه‌ی اون، امکان برقرار کردن استعاره بین دو مفهوم جدا از هم فراهم اومده.
