کودکان مبتلا به اوتیسم دنیا رو چطوری می‌بینن

آزمایش‌کنندگان: Simon Baron-Cohen, Alan M. Leslie, Utah Frith

سال: ۱۹۸۵

اوتیسم خیلی نادر هست و تقریبا در هر ۱۰۰۰۰ کودک فقط ۴ نفر مبتلا بهش هستن. کودکان مبتلا به اوتیسم اتفاقا در تست‌های هوش نمرات بالایی کسب می‌کنن ولی عمدتا در ارتباط گیری با محیط و آدم‌های دیگه دچار مشکل هستن. برای فهمیدن دنیای ذهنی این بچه‌ها محققین آزمایشی رو طراحی کردن که در اون ۲۰ کودک مبتلا به اوتیسم، ۱۴ کودک مبتلا به سندروم داونو ۲۷ کودک پیش دبیستانی بین ۳.۵ تا ۶ سال بدون هیچ بیماری شناخته‌ای شده‌ای شرکت کردند. آزمایش بر اساس یک بازی بود که با دو عروسک به نام‌های سالی و آنه بازی می‌شد. اول محققین مطمئن شدن که همه‌ی بچه‌ها قادر به تمییز دادن این دو عروسک از هم هستن. بعد سالی یه تیله رو داخل سبدش قرار می‌داد و اتاق رو ترک می‌کرد. بعدش آنه اون رو برمی‌داشت و داخل جعبه‌اش قرار می‌داد. بعد از بچه‌های دو سوال می‌شد: ۱) سالی الان که برگرده کجا دنبال تیله می‌گرده و ۲) تیله واقعا کجاست. در پاسخ به سوال دوم همه‌ی بچه‌ها تقریبا جواب درست رو می‌دادن ولی در پاسخ به سوال اول تنها ۲۰ درصد بچه‌های دارای اوتیسم می‌گفتن داخل سبد، در حالی که ۸۵ درصد بچه‌های عادی و ۸۶ درصد بچه‌های مبتلا به سندروم داون می‌گفتن داخل سبد. این نشون می‌داد بچه‌های دارای اوتیسم تفاوت بین دانش خودشون و سایرین رو متوجه نمی‌شدن و تصور می‌کردن چون خودشون جای درست رو می‌دونن، سالی هم از اون مطلع هست. همین عدم امکان تمایز بین خودآگاهی خود فرد و سایرین باعث مشکلات ارتباطی این بچه‌ها میشه و اون‌ها رو در شناسایی احساسات و تفکرات دیگران دچار مشکل می‌کنه. بچه‌های دارای اوتیسم در تست‌های هوش نمره‌ی ۸۲ رو کسب می‌کنن در حالیکه بچه‌های مبتلا به سندروم داون نمره‌ی ۶۴ رو دریافت می‌کنن. این بچه‌ها باهوش هستن ولی قادر به تشخیص مرز بین خودشون و دنیای اطرافشون نیستن.