انسان در طول دهه دوم زندگی خودش هزاران انتخاب دارد.
ارتیست باشه، درس بخونه، مهاجرت کنه،دنبال علاقه های نوجوونیش بره یا بگرده یه راهی پیدا کنه آینده شو بسازه ؟
تا جوونه و شادابه مسافرت بره با دوستاش و خانوادش وقت بگذرونه و تجربه های جدید کسب کنه یا دنبال پول و مدارک تحصیلی معتبر و حرفه های مطرح باشه ؟
به سلامتی جسمی و روحیش اهمیت بده و خودش رو از لحاظ معنوی ارتقا بده یا دنبال شیطنت های جوونی مثل دراگ زدن یا ارتباط های بدون قید و بند با جنس مخالف باشه ؟
اگر با یک جوان بیست تا سی ساله رابطه نزدیکی داشته باشید قطعا از این مسائل با خبر هستید
این صحبت ها حرف های مشترک اکثیرت قشر جوان است.
تعداد زیادی مسیر جلوی پای افرادی در این سن قرار میگیرد، گویی سر هر رشته را بگیرند از جای دیگر در میرود و نمیتوانند به همه چیز رسیدگی کنند.
هم زمان همه این راه ها را رفتن غیر ممکن است و حتی اوضاع بدتر از این هم میشود! انتخاب ها در دهه دوم زندگی تاثیر محسوس و اشکاری بر ادامه زندگی افراد دارند. به عقید تعدادی حتی بیشترین تاثیر را دارد.
اما واقعا درست ترین انتتخاب برای هر فرد چه میتواند باشد ؟
هم بخواهد ازادی تصمیم گیری و ازادی عمل خود را حفظ کند هم آینده خود را با بی تجربگی در خطر نیندازد
برای هر کسی هم که نسخه یکسانی نمیپیچند، پس به تعداد ادم ها انتخاب های مختلفی وجود دارد.
اما در این سن وقتی شدیدا درگیر پیچدگی های دنیای مدرن امروزی هستند اظطراب فراگیر بین انها مانند طاعون موج میزند! هرچقدر دستتان برای انتخاب باز تر باشد کار شما سخت تر و ذهن شما درگیر تر میشود و به مرور نشاط شما را از شما میگیرد ! حتی اگر به ارزو های خود دستبیابید دیگر شوق و احساس رضایت سابق را ندارد .
حال چاره چیست ؟ چاره ی آیندگان زمین چیست ؟
