یکی از نقطه‌های بحران‌زا در تمدن امروز دنیا این رویکرد است:
تأکید بر مصرف بی‌پایان و تحریک تقاضا به‌صورت ساختگی و کاذب
این دیدگاه هرچند ممکن است رونق تولید و تجارت را در پی داشته باشد اما برخی پیامدهای زیان‌بار آن، از جمله اتلاف منابع و نابودی طبیعت، بشر امروز را به‌گونه‌ای جدی با بحران روبرو کرده است.
چارلی چاپلین در بخشی از فیلم «پسربچه» به سادگی و زیبایی این رویکرد را توصیف و نقد کرده است.
پرسش مهمی که صاحب‌نظران در این باره مطرح کرده‌اند، این است:
تولید و مصرف کالا و افزایش سود به چه قیمت؟
به بهای نابودی جنگل، طبیعت، آب، خاک، هوا و آسمان آبی؟
به قیمت نابودی شرایط زندگی در کره‌ی زمین؟
به بهای استثمار بخشی از جامعه‌ی انسانی؟
به قیمت ویرانی فرهنگ و گسترش نامعقول روش‌های عرضه و تبلیغ کالا و دست‌کاری در گرایش‌های طبیعی انسان؟
هرچند از نظر علمی، عقلی و اخلاقی پاسخ این پرسش‌ها تا حد زیادی روشن است اما گویا منافع و سود سرشار، مانع از تغییر این رویکرد و رفتار است.
