زندگی مجموعهای از کنش و واکنش، تعامل، معامله و گفتگوست.
ما به ارتباط با دیگران و حضور در جامعه نیاز داریم؛
برای تأمین نیازهایمان،
برای بیان دیدگاه
برای تبادل اندیشه
برای فایدهی بیشتر
برای حفظ داشتهها
یا برای زیان کمتر
انتخابات هم بخشی از زندگیست
اگر فرق نمیکند درس را با کدام استاد بگیریم یا با چه کسی در تجارت شراکت کنیم، در آن صورت فرقی نمیکند چه کسی هم رئیس جمهور شود.
اگر زندگی با قهر و تردید و ناامیدی سامان میگیرد، همین نسخه را برای انتخابات هم میتوانیم بنویسیم.
اگر در هر تعامل و معامله فقط به یک سوی ماجرا نگاه میکنیم، در انتخابات هم میتوانیم این روش را دنبال کنیم.
منطق رویارویی با انتخابات باید در زندگی هم قابل استفاده باشد.